21. Hukuk Dairesi Esas No: 2015/1057 Karar No: 2015/3846 Karar Tarihi: 02.03.2015
Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2015/1057 Esas 2015/3846 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Davacı iş kazası sonucu maluliyetinden dolayı maddi ve manevi tazminat istemiş, ancak mahkeme yetkisizlik kararı vererek dava dosyasını İş Mahkemesi Sıfatıyla Nöbetçi Asliye Hukuk Mahkemesine göndermiştir. Ancak, uyuşmazlık, davanın yasal dayanağı olan 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu'nun 5. maddesinde belirtilen \"İş Mahkemelerinde açılacak her dava, açıldığı tarihte dava olunanın Türk Medeni Kanunu gereğince ikametgahı sayılan yer mahkemesinde bakılabileceği gibi işçinin işini yaptığı işyeri için yetkili mahkemede de bakılabilir\" hükmü gereğince çözüme kavuşturulmalıdır. Ayrıca, davacının seçimlik hakkını kullanarak davalı şirketlerin yerleşim yeri İş Mahkemesinde dava açması uygun görülmüştür. Kararda geçen kanun maddeleri: 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu'nun 5 ve 15. maddeleri, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 447/2. maddesi ve 7. maddesi.
21. Hukuk Dairesi 2015/1057 E. , 2015/3846 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
Davacı, iş kazası sonucu maluliyetindne doğan maddi ve manevi tazminatın ödetilmesine karar verilmesini istemiştir. Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde yetkisizliğine karar vermiştir. Hükmün davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
K A R A R
Dava, iş kazası sonucu nedeniyle maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, yetkisizlik kararı verilerek dava dosyasının 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 7/1 maddesi gereğince ortak yetkiyi taşıyan görevli ve yetkili ... Nöbetçi Asliye Hukuk Mahkemesi"ne (İş Mahkemesi Sıfatıyla) gönderilmesine karar verilmiştir. Uyuşmazlık, yetkili mahkemenin belirlenmesi noktasında toplanmaktadır. Bu yönüyle davanın yasal dayanağı, belirgin olarak 5521 sayılı yasanın 5. maddesidir. 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu"nun 5. maddesinde "İş Mahkemelerinde açılacak her dava, açıldığı tarihte dava olunanın Türk Medeni Kanunu gereğince ikâmetgahı sayılan yer mahkemesinde bakılabileceği gibi işçinin işini yaptığı işyeri için yetkili mahkemede de bakılabilir. Bunlara aykırı sözleşmeler muteber sayılmaz" hükmü öngörülmüştür. 01.10.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 447/2.maddesine göre "Mevzuatta, yürürlükten kaldırılan 18.6.1927 tarihli ve 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununa yapılan yollamalar, Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun bu hükümlerin karşılığını oluşturan maddelerine yapılmış sayılır" hükmü gereğince uyuşmazlığın 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu"nun 5 ve 15. maddeleri ile 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun yetkiye ilişkin hükümleri doğrultusunda çözüme kavuşturulması gerekir.
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 7. maddesine göre "Davalı birden fazla ise dava, bunlardan birinin yerleşim yeri mahkemesinde açılabilir. Ancak, dava sebebine göre kanunda, davalıların tamamı hakkında ortak yetkiyi taşıyan bir mahkeme belirtilmişse, davaya o yer mahkemesinde bakılır. Birden fazla davalının bulunduğu hâllerde, davanın, davalılardan birini sırf kendi yerleşim yeri mahkemesinden başka bir mahkemeye getirmek amacıyla açıldığı, deliller veya belirtilerle anlaşılırsa, mahkeme, ilgili davalının itirazı üzerine, onun hakkındaki davayı ayırarak yetkisizlik kararı verir." Somut olayda, davalılar... İnş. Tur. San. ve Maden Tic. Ltd. Şti. ve ... İnş. Ve Tic. Ltd. Şti."nin açık adreslerinin ... olduğu anlaşılmaktadır. Davacının, davalıların birden fazla olduğu bu davada 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 7. maddesine göre seçimlik hakkını davalı şirketlerin yerleşim yeri İş Mahkemesinde dava açarak kullanması hukuka uygun olup mahkemece davanın esası hakkında bir karar verilmesi gerekirken yerinde olmayan gerekçeyle yazılı şekilde yetkisizlik kararı verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir. O halde, davacı vekilinin bu yönü amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır. SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine 02.03.2015 gününde oybirliği ile karar verildi.