4. Hukuk Dairesi Esas No: 2014/4471 Karar No: 2014/6390 Karar Tarihi: 16.04.2014
Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2014/4471 Esas 2014/6390 Karar Sayılı İlamı
4. Hukuk Dairesi 2014/4471 E. , 2014/6390 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Bolu 2. Asliye Hukuk Mahkemesi TARİHİ : 27/12/2013 NUMARASI : 2013/297-2013/484
Davacı M.. Ö.. tarafından, davalı İ.. Ç.. aleyhine 12/08/2013 gününde verilen dilekçe ile manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 27/12/2013 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalı tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü. Dava, kişilik haklarına saldırı nedeniyle uğranılan manevi zararın ödetilmesi istemine ilişkindir. Mahkemece, istem kısmen kabul edilmiş; karar, davalı tarafından temyiz edilmiştir. Davacı, kendisinin Bolu"da faaliyet gösteren Merkez Mahalle Muhtarları Derneği Başkanı, davalının ise Bolu Muhtarlar Derneği Başkanı olduğunu, davalının Bolu Expres Gazetesinin 16/07/2013 tarihli nüshasında çıkan demecinde başkanı olduğu derneğin üyesi muhtarlara hitaben "kıytırık" tabirini kullandığını, 25/07/2013 tarihli nüshasındaki demecinde ise, dernekten istifa eden muhtarların üyeliklerinin sona erdirilmesi için gerekli işlemlerin yapılmadığını, bu güne kadar hiç üyesi olmayan muhtarlara aidat kestiklerini söyleyerek suç isnadında bulunduğunu belirterek manevi tazminat talebinde bulunmuştur. Davalı taraf, davanın reddinin gerektiğini savunmuştur. Mahkemece; dava konusu demeçlerin davacının kişilik haklarına saldırı niteliğinde olduğu gerekçesiyle istem kısmen kabul edilmiştir. Dosya kapsamından davalının beyanlarının bir bütün olarak değerlendirilmesi halinde, davacının başkanı olduğu derneğin daha az sayıda muhtardan oluştuğunu vurgulamak için ve derneğin uygulamalarına yönelik eleştirileri ve değer yargısı ile düşünce açıklamasında bulunduğu anlaşılmaktadır. Sarf edilen sözlerin suç isnadı niteliğinde olmadığının ve davacı tarafın kişilik haklarına saldırı oluşturmayacağının kabulü gerekir. Mahkemece bu yön gözetilerek, istemin tümden reddedilmesi gerekirken, yerinde olmayan yazılı gerekçeyle, davalının manevi tazminat ile sorumlu tutulmuş olması usül ve yasaya uygun düşmediğinden kararın bozulması gerekmiştir. SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen nedenle BOZULMASINA; bozma nedenine göre öteki temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik yer olmadığına ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 16/04/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.