Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2013/10364 Esas 2014/6352 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : İstanbul 7. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 23/02/2012
NUMARASI : 2011/19-2012/43

Davacı A.. A... vekili Avukat G. Ö.tarafından, davalılar B.. K.. vdl. aleyhine 14/01/2011 gününde verilen dilekçe ile basın yoluyla kişilik haklarının ihlaline dayalı manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 23/02/2012 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, basın yoluyla kişilik haklarının ihlaline dayalı manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, davalılardan B.. K.. yönünden davanın husumetten reddine, diğer davalılar yönünden kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davacı tarafından temyiz edilmiştir.
Dosya kapsamından dava konusu yazının "B.... K...." ismi altında yazıldığı, yine yazının yayınladığı gazete künyesinde davalılardan B.. K.."nın gazete sahibi şirketin imtiyaz sahibi ve sorumlu müdürü olarak gösterildiği anlaşılmaktadır.
Dava konusu haberin yayınlandığı tarihte yürürlükte olan 5187 sayılı Basın Kanunu’nun 13. maddesinde “Basılmış eserler yoluyla işlenen fiillerden doğan maddi ve manevi zararlardan dolayı süreli yayınlarda, eser sahibi ile yayın sahibi ve varsa temsilcisi, süresiz yayınlarda ise eser sahibi ile yayımcı, yayımcının belli olmaması halinde ise basımcı müştereken ve müteselsilen sorumludur.” şeklindeki düzenleme nedeniyle imtiyaz sahibi ve dava konusu yazının yazarı olan anılan davalının da tazminattan sorumlu tutulması gerekirken bu husus gözetilmeksizin husumetten reddine karar verilmesi doğru görülmemiş ve bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 16/04/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.