Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun basit cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2014/3183 Esas 2016/2486 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/3183
Karar No: 2016/2486
Karar Tarihi: 15.03.2016

Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun basit cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2014/3183 Esas 2016/2486 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın çocuğun basit cinsel istismarı suçundan mahkum olduğunu belirtiyor. Temyize gitmiş olan davada, dosyanın incelenmesi sonucunda mahkeme, taraflarca yapılan ödemelerin yargılama giderleri olduğunu, bu giderlerin de sanığa yüklenebileceğini belirtiyor. Ayrıca, 5271 sayılı CMK'nın yargılama giderleri başlıklı 324/1. maddesine ve 325/1. maddesine vurgu yapılıyor. Kararda geçen kanun maddeleri şöyle açıklanabilir:
- 5271 sayılı CMK'nın yargılama giderleri başlıklı 324/1. maddesi: Bu madde, harçlar, tarifelerine göre ödenmesi gereken avukatlık ücretleri, soruşturma ve kovuşturma evrelerinde yargılamanın yürütülmesi amacıyla devlet hazinesinden yapılan her türlü harcamalar ve taraflarca yapılan ödemelerin yargılama giderleri olduğunu belirtir.
- 5271 sayılı CMK'nın 325/1. maddesi: Bu madde, sanığın cezaya ya da güvenlik tedbirine mahkum edilmesi halinde, bütün yargılama giderlerinin sanığa yükleneceğini ifade eder.
Ayrıca, kararda geçen ancak detaylı açıklama yapılmayan bir kanun maddesi de şudur:
- 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi: Bu madde, çocuğun cinsel istismarı suçunu düzenler.

14. Ceza Dairesi 2014/3183 E. , 2016/2486 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun basit cinsel istismarı
HÜKÜM : Çocuğun basit cinsel istismarı suçundan mahkûmiyet

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle, 28.06.2014 tarihinde yayımlanarak yürürlüğe giren ve cinsel dokunulmazlığa karşı suçlarda değişiklik yapan 6545 sayılı Kanun ile getirilen düzenlemeler de gözetilip dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5271 sayılı CMK"nın yargılama giderleri başlıklı 324/1. maddesinde yer alan “Harçlar ve tarifesine göre ödenmesi gereken avukatlık ücretleri ile soruşturma ve kovuşturma evrelerinde yargılamanın yürütülmesi amacıyla Devlet Hazinesinden yapılan her türlü harcamalar ve taraflarca yapılan ödemeler yargılama giderleridir” hükmü ve aynı Kanunun 325/1. maddesinde yer alan “Cezaya veya güvenlik tedbirine mahkûm edilmesi halinde, bütün yargılama giderleri sanığa yüklenir” hükmü dikkate alındığında davaya konu olayda katılan mağdura baro tarafından tayin edilen vekile ödenen vekâlet ücretinin yargılamanın yürütülmesi amacı ile yapılan bir harcama ve ödeme olması, Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi, 2709 sayılı Türkiye Cumhuriyeti Anayasası ve 5271 sayılı Kanun ile 5320 sayılı Kanunlarda da mağdur için tayin edilen vekile ödenecek olan vekâlet ücretinin meccani olacağı veya sadece devlet hazinesinden karşılanacağı veya sanık ya da bir başkasına yüklenemeyeceğine dair bir hüküm de bulunmaması karşısında, bu harcama ve ödemenin yargılama gideri olarak sanığa yükletilmesi gerektiğinden tebliğnamede bu hususta bozma isteyen düşünceye iştirak edilmemiş, hükümden sonra 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesi ile ilgili olarak Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihli, 29542 sayılı Resmî Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı ilamı ile verilen iptal kararının infaz aşamasında nazara alınması mümkün görülmüştür.
Delillerle iddia ve savunma; duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş, sübutu kabul olunan fiilin unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatı yapılmış bulunduğundan, sanık müdafiin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 15.03.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.