MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
26/05/2011 tarihinde sanıklar hakkında verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının 07/06/2011 tarihinde kesinleşmesinin ardından, öngörülen denetim süresi içerisinde sanık ..."ün 06/01/2012 tarihinde, sanık ..."in ise 04/08/2012 tarihinde kasten yeni bir suç işlemesi nedeniyle yargılanarak mahkumiyetlerine karar verildiği ve denetim süresi içerisinde işlenen kasıtlı suçtan verilen mahkumiyet kararlarının kesinleşmesi üzerine, sanıklar hakkındaki hükmün açıklandığı belirlenerek yapılan incelemede;
Hırsızlık suçundan yargılandıkları davada haklarında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilen sanıkların denetim süresi içinde işleyerek mahkum oldukları kasıtlı suç nedeniyle CMK"nın 231/11. maddesi uyarınca açıklanması geri bırakılan hükmün açıklanması ile yetinilmesi yerine, ilk kararda uygulanmayan 5237 sayılı TCK"nın 62. maddesinin uygulanmasına karar verilmesi ve konut dokunulmazlığının ihlali suçunun birden fazla kişi tarafından birlikte işlendiğinin anlaşılması karşısında, sanıklara verilen cezanın 5237 sayılı TCK"nın 119/1-c maddesi uyarınca arttırılması gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamış; 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 15/05/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.