Nitelikli dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2017/31283 Esas 2021/1740 Karar Sayılı İlamı

15. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/31283
Karar No: 2021/1740
Karar Tarihi: 22.02.2021

Nitelikli dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2017/31283 Esas 2021/1740 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın nitelikli dolandırıcılık suçu sebebiyle mahkumiyetine karar verildiği ve yapılan temyiz başvurusu sonucunda hükmün onandığı belirtilmektedir. Olayda sanığın, mağduru dolandırmak için hileli davranışlar sergilediği ve mağdurun 1000 TL'sini aldığı ifade edilmektedir. Adli para cezası ödenmezse hapse çevrilme uyarısının kanuna uygun olduğu ve Anayasa Mahkemesi tarafından da kabul edildiği belirtilmektedir.
Kanun Maddeleri:
- Türk Ceza Kanunu'nun 158/1-a, 52/2-4, 53/1-2-3 maddeleri.
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 52/4. maddesi.
- 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun'un 106/3. maddesi.
- Anayasa Mahkemesi'nin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı.

15. Ceza Dairesi 2017/31283 E. , 2021/1740 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Nitelikli dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK"nın 158/1-a, 52/2-4, 53/1-2-3, .
maddeleri uyarınca mahkumiyet

Nitelikli dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığın, olay günü mağdurun yanına gelerek "amcam öldü, bir takım eşyaları var bunları dağıtabilir misin" demesi üzerine birlikte yolun karşısına geçtikleri, ... Eczanesinin bitişindeki binanın giriş koridoruna girdikleri sırada yanlarına kimliği tespit edilemediği için soruşturması tefrik edilen erkek bir şahsın geldiği ve bu kişinin cebinden bir tomar kağıt para çıkardığı, sanığın mağdura parasının olup olmadığını sorduğu, mağdurun "benim paramı niçin soruyorsun" demesi üzerine "sana verdiğimiz parayı dağıtmayıp kendin alabilirsin" dedikleri mağdurun da cebinde bulunan 1000 TL"yi sanığa verdiği, sanığın mağdura paranı üst katta okutalım diyip parayı sayarak üst kata çıktığı, kimliği tespit edilemeyen şahsın mağduru adını soyadını deftere yazalım diye oyaladığı, sonrasında sanığın ve diğer şahsın olay yerinden kaçtıkları ve sanığın hileli davranış ile mağduru aldatıp 1000 TL yarar sağlayarak dolandırıcılık suçunu işlediğinin iddia edildiği olayda, sanık savunması ve mağdur beyanı ile tüm dosya kapsamından nitelikli dolandırıcılık suçunun sanık tarafından işlendiğine ilişkin mahkemenin kabul ve uygulamasında bir isabetsizlik görülmemiştir.
Adli para cezasının ödenmemesi halinde hapse çevrileceğinin ihtar edilmesi hususunun, Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 23/01/2018 karar tarihli 2015/962 E. ve 2018/16 K. numaralı ilamında da belirtildiği üzere; 5237 sayılı TCK"nın 52/4. maddesindeki düzenlemeye aykırı olmaması ve 5275 sayılı Kanun"un 106/3. maddesinde 6545 sayılı Kanun ile yapılan değişikliğin infaz aşamasında gözetilmesinin mümkün olması nedeniyle düzeltilerek onama nedeni yapılmayarak tebliğnamedeki düşünceye iştirak edilmemiş, 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Bozma üzerine yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanığın, somut bir delil bulunmadığına, canlı teşhis yapılmadığına, gıyabında haksız yere ceza verildiği ve mağdur edildiğine ilişkin ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 22/02/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.