Yargıtay 6. Hukuk Dairesi 2015/2327 Esas 2016/238 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı alacak davasına dair karar, davacı ve davalı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla, dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
Dava, kira alacağının tahsili istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş, hüküm davacı ve davalı tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosya kapsamına, toplanan delillere, mevcut deliller mahkemece takdir edilerek karar verilmiş olmasına göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davalının yargılama giderine ilişkin temyiz itirazına gelince;
Dosya kapsamından, 04.06.2014 tarihli 3919 sıra no’lu makbuz içeriğinden 100 TL bilirkişi ücretinin davalı tarafından yatırıldığı anlaşılmaktadır. Mahkemece 100 TL yargılama giderinin davacı tarafından yatırıldığı kabul edilerek hükmün 5.bendinde kabul ve ret oranına göre belirlenen yargılama giderinin davalıdan tahsiline şeklinde karar verilmiş olması doğru değildir.
3-Davacının temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Davacı dava dilekçesinde aylık 1400 TL olmak üzere 2012 Kasım-Aralık ayları ile 2013 Ocak-Şubat ve Mart ayları kirası toplamı olan 7000 TL’nin tahsilini istemiştir. Davalı cevap dilekçesinde, kiralananın 12.12.2012 tanzim tarihli ihtarname ile 30 Kasım 2012 tarihinde tahliye edildiğinin bildirildiğini bu nedenle kira borcunun bulunmadığını belirterek davanın reddini savunmuştur.
Davacı ile davalı arasında 08.03.1995 tarihli 1 yıl süreli mesken olarak kullanılmak üzere yapılan kira sözleşmesi hususunda uyuşmazlık bulunmamaktadır. Uyuşmazlık kiralananın ne zaman tahliye edildiği ve buna bağlı olarak kira alacağının kapsamının belirlenmesi noktasında toplanmaktadır.
Kira ilişkisinin varlığını ve kira miktarını kiraya veren, kira parasının ödendiğini ise kiracının, kiralananı tahliye edip, anahtarın usulüne uygun olarak teslim edildiğini kiracının kanıtlaması gerekir. Kiralananın boşaltılıp, anahtarın kiraya verene teslimi, hukuki işlemin içerisinde yer alan maddi bir vakıa olmakla birlikte, sözleşmenin feshine yönelik bir hukuki sonuç doğurduğundan bunun ne şekilde ispatlanacağı hususu, yıllık kira bedelinin tutarı esas alınmak suretiyle H.M.K.nun 200.maddesi çerçevesinde değerlendirilmelidir. Kiraya verenin açık muvafakatı bulunmadıkça kiracı anahtar teslimini ancak yazılı delille kanıtlayabilir. Kira sözleşmesindeki imza inkar edilmediğinden kira ilişkisi ve kira miktarı davacı kiraya veren tarafından kanıtlanmıştır.
Kira sözleşmesinin 5. maddesinde; “…Kiracı, mal sahibine 1 ay önceden haber vermek kaydıyla tahliye edebilir..” şeklinde düzenleme bulunduğu, davalı kiracının sözleşme hükmü uyarınca 12.12.2012 tarihli ihtarname ile kiralananın tahliye edildiğini bildirdiği kiraya verenin ise 11.02.2013 tarihinde ihtarnameye verdiği cevapla, anahtarların teslim edilmediğini belirterek tahliyeyi kabul etmediği anlaşılmaktadır. Dosya kapsamından, taraflar arasında devam eden ... Sulh Hukuk Mahkemesi’nin 2012/681 esas sayılı davasında davalı kiracının akde aykırı olarak mecurda köpek beslemesi nedeniyle tahliyesine dair verilen kararın ... İcra Müdürlüğü’nün 2013/6647 esas sayılı icra dosyasında infazının gerçekleştirildiği ve 30.07.2013 tarihli icra haciz tutanağında mecurun anahtarlarının kiraya verene verilerek teslim edildiği anlaşılmakla mecurun 30.07.2013 tarihinde tahliye edildiğinin kabulü gerekmektedir. Buna göre davalı kiracının tahliye tarihi olan 30.07.2013 tarihine kadar olan kiralardan sorumluluğu bulunmaktadır. Davacının talebi 2012 Kasım-Aralık ayları ile 2013 Ocak-Şubat ve Mart ayları kira parası olup talep gözetilerek alacağın tamamına hükmedilmesi gerekirken hatalı şekilde davalının 12.12.2012 tarihli ihtarının tahliye tarihi kabul edilerek ihtar tarihine kadar muaccel olan 2012 Kasım ve Aralık ayları kira parasının tahsiline karar verilmiş olması doğru değildir.
Hüküm bu nedenlerle bozulmalıdır.
SONUÇ: Yukarıda (2) nolu bentte açıklanan nedenle davalının, (3) nolu bentte açıklanan nedenle davacının temyiz itirazlarının kabulü ile 6100 sayılı HMK.ya 6217 Sayılı Kanunla eklenen geçici 3.madde hükmü gözetilerek HUMK.nın 428.maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edenlere iadesine, 21/01/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.