21. Hukuk Dairesi Esas No: 2014/18105 Karar No: 2015/3674 Karar Tarihi: 26.02.2015
Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2014/18105 Esas 2015/3674 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Davacı, iş kazası sonucu maluliyetinden kaynaklanan maddi ve manevi tazminatın ödenmesi talebiyle dava açmıştır. Mahkeme, davacının maluliyet oranının %0 olduğunu tespit ederek maddi tazminat talebini reddetmiş ve manevi tazminat talebini kısmen kabul etmiştir. Ancak davacının sigortalı olduğu dönemde geçici olarak çalışamadığı ve bu nedenle uğradığı zararın hesaplanması gerektiği belirtilerek hükmün bozulması istenmiştir. Yapılan inceleme sonucunda, davacının geçici iş göremezlik döneminde %100 oranında iş göremez olduğu ve bu nedenle uğradığı zararın hesaplanarak maddi tazminatın belirlenmesi gerektiği kararına varılmıştır. Kararda, 818 sayılı Borçlar Kanunu'nun 46/1 ve 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu'nun 54. maddeleri hakkında da açıklamalar yapılmıştır. Bu maddelerde, bedensel zarara uğrayan kişinin tamamen veya kısmen çalışamamasından kaynaklanan zararının istenebileceği belirtilmektedir. Sigortalının iş kazası veya meslek hastalığı sonucu geçici olarak çalışamadığı dönemde uğradığı zarar, işverenden alması gereken ücret tutarının belirlenerek işverenin kusuruna isabet eden tutarın düşülmesiyle bulunabilir.
21. Hukuk Dairesi 2014/18105 E. , 2015/3674 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
Davacı, iş kazası sonucu maluliyetinden doğan maddi ve manevi tazminatın ödetilmesine karar verilmesini istemiştir. Mahkeme, ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir. Hükmün, taraf vekillerince temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
K A R A R
1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici nedenlere göre davalının tüm, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine, 2- Dava, geçirdiği iş kazası neticesinde bedensel bütünlüğü zarara uğrayan sigortalının maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, maluliyet % 0 olduğundan maddi tazminat talebinin reddine, manevi tazminat talebinin kısmen kabulüne karar verilmiştir 818 sayılı Borçlar Kanunu"nun 46/1 ve 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu"nun 54.maddesine göre bedensel zarara uğrayan kişi tamamen veya kısmen çalışamamasından kaynaklanan zararını isteyebilir. Sigortalının bedensel zarar sonucu işgücü kaybı geçici veya sürekli olabilir. Geçici iş göremezlik nedeniyle sigortalının uğradığı gerçek zarar; iş kazası veya meslek hastalığı sonucu işinde geçici olarak çalışamayan sigortalının iyileşinceye kadar çalışamamasından doğan kazanç kaybıdır. Bu zarar, sigortalının raporlu olduğu dönemde % 100 işgücü kaybına uğradığı kabul edilerek, bu dönemde işverenden alması gereken ücret tutarı belirlenip, bu tutardan davalı işverenin kusuruna isabet eden tutar bulunup bundan Kurumun ödediği geçici işgöremezlik ödeneğinin indirilmesiyle bulunan miktardır. Davacının 07.11.2003 tarihinde meydana gelen iş kazası sonucu meslekte kazanma gücü kaybı oluşmadığının Kurum tarafınca, Sosyal Sigorta Yüksek Sağlık Kurulu"nca ve Adli Tıp 3. İhtisas Kurulunca belirlendiği, geçirilen iş kazası nedeniyle sigortalıya 07.11.2003-14.02.2004 tarihleri arasında 4.874,13 TL geçici iş göremezlik ödeneği ödendiği, anlaşılmaktadır. Yapılacak iş, 07.11.2003 tarihli iş kazası nedeniyle davacının iyileşme süresini belirleyerek geçici iş göremezlik dönemi olan bu sürede %100 oranında iş göremez durumda olduğunu değerlendirerek, bu dönemde çalışamaması nedeniyle yoksun kaldığı ücreti kadar bir zararının olduğunun kabulüne göre maddi zararını bilirkişiye hesaplattırmak, hesaplanan bu zararından Kurumca sigortalıya ödenen geçici iş göremezlik ödeneğinin rücuya tabi kısmını düşmek ve çıkacak sonuca göre karar vermekten ibarettir. Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular nazara alınmaksızın yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir. O halde davacının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır. SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, aşağıda yazılı temyiz harcının temyiz edenlerden davalıya yükletilmesine, 26/02/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.