Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/7298 Esas 2022/2265 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Nitelikli hırsızlık, mala zarar verme, konut dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜMLER : Mahkumiyet
TEMYİZ EDENLER : O yer Cumhuriyet Savcısı, sanık ... müdafii, sanık ...

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I-Sanık ... hakkında nitelikli hırsızlık suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde;
Sanığın 19.04.2016 günlü celsede kendi ve müdafiisi yüzüne karşı verilen kararı, sanığın 12.05.2020 tarihinde yasal süreden sonra temyiz ettiği sanığın temyiz dilekçesinde, müdafiisinin süreyi kaçırdığını kendisinin bilse idi temyiz edeceğini belirterek temyiz talebinde bulunduğu ve eski hale getirme isteminde de bulunduğunun anlaşılması karşısında, 5271 sayılı CMK'nın 42. maddesi uyarınca eski hale getirme istemi konusunda karar verme görevi, bu istemle birlikte temyiz itirazı da yapılmış olduğundan Yargıtay’a ait olup, eski hale getirme konusundaki iddiaları yerinde görülmediğinden, sanığın eski hale getirme ile yasal süreden sonraki temyiz istemlerinin, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’un 317. maddesi gereğince tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
II-Sanık ... hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükme ilişkin temyiz isteminin incelenmesinde;
14/04/2011 tarihinde yayımlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2. madde uyarınca doğrudan verilen 3.000 TL'ye kadar olan adli para cezalarından ibaret mahkumiyet hükümleri kesin olup, sanık hakkında mala zarar verme suçundan dolayı tayin edilen adli para cezasına ilişkin hükmün, cezanın türü ve miktarı itibarıyla temyizi mümkün bulunmadığından, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi gereğince sanığın temyiz itirazının tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
III-Sanık ... hakkında nitelikli hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçlarından kurulan hükümlere ilişkin temyiz isteminin incelenmesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre; suçların sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Hırsızlık suçu bakımından sanığın müştekiye ait kasap dükkanından sucuk çalması şeklinde gerçekleşen eylemde sanık hakkında, hırsızlık suçunun konusunu oluşturan malın değerinin az olması nedeniyle tayin edilen cezadan TCK'nın 145. maddesi gereğince belirlenecek oradan indirim yapılması gerektiğinin gözetilmemesi,
2-İş yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan verilen 1 yıl 8 ay hapis cezasının 5237 sayılı Kanun'un 50/1. maddesine aykırı olacak şekilde adli para cezasına çevrilmesi,
Kabule göre;
İşyeri dokunulmazlığının ihlali suçundan verilen hapis cezasının paraya çevrilmesi sırasında yanlış hesaplama sonucu, 1 yıl 8 ay hapis cezasının TCK'nın 52/2. maddeleri gereğince gün para cezasına çevrilmesinde 166 gün üzerinden paraya çevrilerek eksik ceza tayini,
Bozmayı gerektirmiş, o yer Cumhuriyet savcısının ve sanık müdafiinin temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 24/02/2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.