Sanık ..."ın beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde cinsel saldırı suçundan bozma üzerine gerçekleştirilen yargılaması sonucunda cinsel saldırı suçundan mahkumiyetine dair Konya 2. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 20.02.2015 gün ve 2015/27 Esas, 2015/41 Karar sayılı hükmün sanık ile müdafisi tarafından temyiz edilmesi üzerine, Yargıtay kapatılan 14. Ceza Dairesinin 17.06.2015 gün ve 2015/3566 Esas, 2015/7299 sayılı hükmün bozulması yönündeki ilamıyla ilgili mahkemece direnme kararı verilerek kurulan 26.11.2015 gün ve 2015/323 Esas, 2015/376 Karar sayılı ilamın sanık müdafisince temyiz edilmesinin ardından dosyanın gönderildiği Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 14.12.2016 gün ve 2016/364 Esas, 2016/1699 sayılı gönderme kararıyla 02.12.2016 günlü, 29906 sayılı Resmî Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 24.11.2016 günlü, 6763 sayılı Kanunun değişikliği nedeniyle direnme kararıyla ilgili değerlendirme yapılmak üzere kapatılan 14. Ceza Dairesine gönderilen dosya ile ilgili verilen 06.03.2017 gün ve 2017/360 Esas, 2017/1185 Karar sayılı ilamla yerinde görülmeyen direnme talebiyle ilgili Yargıtay Kanununun 15. maddesi uyarınca karar verilmek üzere dosyanın geri gönderildiği Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 12.03.2019 gün ve 2017/14-243 Esas, 2019/189 Karar sayılı ilamıyla 20.03.2012 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6284 sayılı Ailenin Korunması ve Kadına Karşı Şiddetin Önlenmesine Dair Kanunun 20/2. maddesi gereğince Aile ve Sosyal Hizmetler Bakanlığının gerekli görmesi halinde kadın, çocuk ve aile bireylerine yönelik uygulanan şiddet veya şiddet tehlikesi dolayısıyla açılan idari, cezai, hukuki her tür davaya ve çekişmesiz yargıya katılma hakkının bulunması nedeniyle anılan madde uyarınca bu husustaki takdir hakkının kullanılabilmesi için yokluğunda verilen mahkeme kararlarının Bakanlığa tebliğinin zorunlu olması nedeniyle direnme kararına konu dosyadan haberi olmadığı anlaşılan Bakanlığa ilk derece mahkemesinin gerekçeli kararları tebliğ edilip, temyiz edilmediği takdirde direnme kararıyla ilgili değerlendirme yapılmak üzere dosyanın Ceza Genel Kuruluna gönderilmesi, temyiz edilmesi durumunda ise Dairesince katılma kararı verildikten sonra tüm temyizler birlikte değerlendirilerek hüküm kurulması gerektiğinden bahisle tebligat hususunda işlem yapılmak üzere mahkemesine gönderilen dosya ile ilgili gerekçeli karar tebliği yapılan Bakanlık vekilinin anılan hükmü temyiz etmesi üzerine Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen 13.02.2020 tarihli ek tebliğname ile Dairemize gönderilen dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
6284 sayılı Ailenin Korunması ve Kadına Karşı Şiddetin Önlenmesine Dair Kanunun 20/2. maddesi uyarınca davaya katılma hakkı bulunan Aile ve Sosyal Hizmetler Bakanlığına yokluğunda yapılan yargılamaya ilişkin olarak mahkemelerce re"sen ihbarda bulunulmasının zorunlu olup olmadığı hususunda Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulunca yapılan toplantı sonucunda verilen 13.12.2019 gün ve 2019/6 Esas, 2019/7 sayılı içtihadı birleştirme kararı ile Bakanlığa bildirimde bulunulmasının zorunlu olmadığının kabul edilmesi ve 5271 sayılı CMK"nın 237/2. maddesine göre kanun yolu muhakemesinde davaya katılma talebinde bulunulamayacağının anlaşılması karşısında, Bakanlık vekilinin davaya katılma ve hükmü temyize hakkı bulunmadığından, vaki temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi gereğince Reddiyle, anılan direnme kararıyla ilgili hüküm kurulmak üzere dosyanın Yargıtay Ceza Genel Kurulunca incelenmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 03.11.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.