Yargıtay 3. Hukuk Dairesi 2013/17644 Esas 2014/2033 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :TÜKETİCİ MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen menfi tespit davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm taraf vekillerince temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Davacı vekili dilekçesinde; müvekkili hakkında kaçak su kullandığından bahisle davalı kurum tarafından tahakkuk ettirilen 5.482,22 TL bedelden borçlu bulunmadığının tespitini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili; davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece davanın kısmen kabulü ile davacının 249,48 TL den sorumlu olduğu, 5.232,74 TL den sorumlu olmadığının tespiti cihetine gidilmiş, hüküm taraf vekilleri tarafından temyiz edilmiştir.
1- Davacı vekilinin temyiz itirazları yönünden;
5219 ve 5236 sayılı yasalar ile HUMK.nun 427.maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 01.01.2013 tarihinden itibaren 1.820 TL"ye çıkarılmıştır.
Hüküm, davacı açısından karar tarihi itibariyle kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi 01.06.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kurulu kararı uyarınca Yargıtay"ca da temyiz isteminin reddine karar verilebilir.
Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı tarafın temyiz isteminin REDDİNE, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine,
2- Davalı vekilinin temyiz itirazları yönünden ise;
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, yerinde bulunmayan bütün temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, 267.45 TL bakiye temyiz harcının temyiz edene yükletilmesine, 12.02.2014 günü oybirliğiyle karar verildi.