MAHKEMESİ : Lice Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 05/06/2013
NUMARASI : 2010/100-2013/84

Davacılar C.. T.. vdl. vekili Avukat İ. H.Y. tarafından, davalı T. M. A.Ş. aleyhine 24/08/2010 gününde verilen dilekçe ile taksirle ölüme neden olmadan dolayı maddi ve manevi tazminat istenmesi üzerine yapılan yargılama sonunda; Mahkemece davanın kısmen kabulüne dair verilen 05/06/2013 günlü kararın Yargıtay’da duruşmalı olarak incelenmesi davacılar vekili, duruşmasız olarak incelenmesi de davalı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle, daha önceden belirlenen 15/04/2014 duruşma günü için yapılan tebligat üzerine taraflardan kimsenin gelmediği görüldü, davacılar vekili Avukat İ. H. Y."ın başka duruşması olması nedeniyle duruşmaya gelemeyeceğini bildiren dilekçe gönderdiği görüldü mazereti reddedildi. Süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra dosyanın görüşülmesine geçildi. Tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının tüm, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2-Davacının diğer temyiz itirazına gelince;
Dava, taksirle ölüme neden olmadan dolayı uğranılan maddi ve manevi zararın ödetilmesi istemine ilişkindir. Mahkemece istemin bir bölümü kabul edilmiş, karar, taraflarca temyiz edilmiştir.
Davacılar, murislerinin kamyon şoförü olduğunu, olay günü davalıya ait iş yerinde kamyonuna mermer blok yüklenirken kamyon kasası ile mermer blok arasına sıkışarak yaşamını yitirdiğini, davalının çalışanının dikkatsizliği ve iş yerinde iş güvenliği tedbirlerini almamış olması nedeni ile doğan zarardan sorumlu olduğunu iddia ederek uğradıkları maddi ve manevi zararın ödetilmesi isteminde bulunmuşlardır.
Davalı, davacılar desteğinin ölümü ile sonuçlanan kazada herhangi bir kusur ve sorumluluğu olmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, davacılar desteğinin asgari ücret seviyesinde geliri olduğu varsayılarak, davalının %75 kusuruna isabet eden maddi zarar tutarları ile birlikte manevi tazminat ödetilmesine karar verilmiştir.
Dosya arasında bulunan bilgi, belge ve bilirkişi raporlarına göre, davacılar desteğinin ölümüne neden olan kazada desteğin %20 bölüşük kusuru olduğu, kalan kusurun ise davalı
şirket ve çalışanına ait olduğu anlaşılmaktadır. Dava dilekçesinde davacılar, davalı şirkete ait iş yerinde meydana gelen zarar nedeni ile davalının hem iş yeri güvenliğini sağlamaması hem de çalışanının kusuru nedeni ile sorumluluğuna dayanarak dava açmışlardır. Bir başka anlatımla davacılar aralarında müteselsil sorumluluk bulunan davalı ile işçisinden yalnız davalıya müteselsil sorumluluk esaslarına dayanarak dava ikame etmişler olup, olay tarihinde yürürlükte bulunan 818 sayılı Borçlar Kanunu 50 ve 51. maddelerinde haksız eylemin ve bunun sonucunda doğan zararın birden fazla kişi tarafından meydana getirilmesi durumunda zarar görenin dilediği takdirde eyleme katılanların birisinden, birkaçından veyahut tamamından zincirleme olarak sorumlu tutulmalarını isteme hakkına sahip bulunduğu gözetilerek davacılar yararına hesaplanan destek tazminatı tutarından yalnız desteğin bölüşük kusuruna isabet eden kısmın indirilmesi, kalan kusurun tamamından davalının sorumlu tutulması gerekirken dava dışı işçiye izafe edilen kusur karşılığı zararın hüküm altına alınmaması doğru olmamıştır.
b-Davacılar, desteklerinin aylık 2.100 TL maaşla çalışırken vefat ettiğini iddia etmişlerdir. Sosyal Güvenlik Kurumu kayıtlarına göre desteğin kazadan bir gün sonra asgari ücretli olarak işe giriş bildirgesi verildiği anlaşılmıştır. Mahkemece Batman Şoförler ve Otomobilciler Esnaf Odasına yazılan müzekkere cevabına göre davacılar desteği odanın kayıtlı üyesi olup, işe yeni başlamış ağır yük şoförlerinin maaş ve harcırah ile birlikte 1450 TL aylık gelirleri olduğunun bildirildiği görülmüştür.
Şu durumda, davacılar desteğinin kamyon şoförü olarak bir işte çalışmaya başladığı belirlendiğine göre aylık gelirinin üye olarak kayıtlı bulunduğu şoförler ve otomobilciler esnaf odası tarafından işe yeni başlayan şoförler için bildirilen tutarda olduğunun kabulü gerekirken asgari ücretli olduğunun kabulü doğru olmamış kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda (2/a-b ) sayılı bentte açıklanan nedenlerle davacılar yararına BOZULMASINA, davalının tüm, davacıların diğer temyiz itirazlarının ilk bentteki nedenlerle reddine ve temyiz eden davacılardan peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 15/04/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.
.