Esas No: 2021/7043
Karar No: 2022/2378
Karar Tarihi: 28.02.2022
Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/7043 Esas 2022/2378 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık hakkında nitelikli hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından mahkumiyet hükümleri verilmiştir. Mala zarar verme suçu için adli para cezası verilmiş ve bu cezanın temyizi mümkün olmadığı belirtilmiştir. Hırsızlık suçu bakımından TCK'nın 61. maddesi gereğince suç konusunun değeri dikkate alınarak alt sınırdan uzaklaşılmaması aleyhe temyiz olmadığı için bozma nedeni yapılmamıştır. Konut dokunulmazlığının ihlali suçu için ise bir kat artırım yapılarak 1 yıl hapis cezası verilmiş ancak hükmün fazla olduğu belirtilerek bozulmuştur. Bu suç için TCK'nın 119/1-c maddesi uyarınca bir kat artırım yapılarak 12 ay hapis cezası verilmesi gerektiği ve diğer yönleri usul ve yasaya uygun olan hükmün düzeltilerek onanması gerektiği belirtilmiştir. 14/04/2011 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31/03/2011 tarih ve 6217 sayılı Yasa'nın 26. maddesi ve 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'a eklenen geçici 2. maddesi, doğrudan hükmolunan adli para cezasına mahkumiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığını düzenlemektedir. 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi kararı ise hak yoks
"İçtihat Metni"
İNCELENEN KARARIN;
MAHKEMESİ : ... Anadolu 46. Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Nitelikli hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet
TEMYİZ EDEN : Sanık
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I-Sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün incelenmesi neticesinde;
Doğrudan hükmolunan adli para cezasının miktar ve türüne göre; 14/04/2011 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31/03/2011 tarih ve 6217 sayılı Yasa'nın 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3.000 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığından, bu suç bakımından sanığın temyiz itirazının CMUK'nun 317. maddesi gereğince tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
II-Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün incelenmesi neticesinde;
Sanık hakkında hırsızlık suçu bakımından, temel ceza belirlenirken TCK'nın 61. maddesi gereğince suç konusunun değeri dikkate alınarak alt sınırdan uzaklaşılmaması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi’nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre sanık müdafiinin temyiz itirazı yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, eleştiri dışında usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA,
III-Sanık hakkında konut dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün incelenmesi neticesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Sanık hakkında konut dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan mahkumiyet hükmünde, 5237 sayılı TCK’nın 119/1-c maddesi uyarınca bir kat artırım yapılırken 12 ay yerine 1 yıl hapis cezasına hükmedilerek fazla ceza tayini,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, TCK’nın 119/1-c maddesinin uygulandığı hüküm fıkrasının çıkarılarak yerine “sanığın eylemini birden fazla kişiyle işlediği anlaşılmakla TCK’nın 119/1-c maddesi uyarınca bir kat artırım yapılarak 12 ay hapis cezasına hükmolunmasına” cümlesinin eklenmesi suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 28/02/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
