Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK"nın 85/2, 62, 50/1-a, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
05.05.2013 Günü saat 16.45 sıralarında sanık sürücü ...’ün yönetimindeki araç ile yerleşim yeri içinde, 7 metre genişliğinde, iki yönlü, düz, kuru, eğimsiz, asfalt kaplama yolda seyretmekte iken olay mahalline geldiğinde, önünde aynı yönde seyreden başka bir vasıtayı geçmek üzere karşı yön şeridine girdiği sırada, karşı yönden gelen sürücü ... yönetimindeki otomobil ile çarpışması neticesinde, sanığın aracında bulunan annesi ...’ün vefatı, diğer sürücü ...’ın 3. derece kemik kırığına neden olacak şekilde, ...’ın hayati tehlikeye, 4. derece kemik kırığına ve sabit ize neden olacak şekilde, ... ile ...’ın ise basit tıbbi müdahale ile giderilecek şekilde yaralandığı ve sanığın tam kusurlu kabul edildiği somut olayda, sanık hakkında adalet ve hakkaniyet kuralları uyarınca alt sınırdan daha fazla uzaklaşmak suretiyle ceza tayini gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulması ve devamlı düz çizgi ile sollama yasağı bulunmasına rağmen sol şeride geçerek önünde seyreden aracı sollarken kazaya sebep olan sanık hakkında bilinçli taksir hükümlerinin uygulanmaması aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin kusura, eksik inceleme yapıldığına, cezanın ertelenmesi gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- Sanık hakkında tayin edilen hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi sırasında 5237 sayılı TCK" nın 50/4 . maddesinin gösterilmemesi,
2- Sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının taksitlendirilmesine ilişkin hüküm fıkrasında, taksitlerden birinin süresinde ödenmemesi halinde geri kalan kısmın tamamının tahsil edileceği, ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğinin ihtarı gerekirken infaz yetkisini kısıtlar biçimde, taksitlerden birisinin süresinde ödenmemesi halinde geriye kalan kısmın tamamının tahsiline, ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrilmek suretiyle infazına karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususlarda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hüküm fıkrasının 5. bendinde yer alan "TCK"nın 50/1-a maddesi" ibaresinden önce gelmek üzere "TCK"nın 50/4. maddesi delaletiyle" ibaresinin yazılması, hükmün 6. bendinin son cümlesinin çıkarılarak yerine “ taksitlerden birinin zamanında ödenmemesi hâlinde geri kalan kısmın tamamının tahsil edileceği ve ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğinin sanığa ihtarına" ibaresinin yazılması suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün isteme uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 11/01/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.