Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2016/1109 Esas 2017/3938 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : ... ... 2. FİKRÎ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ... ... 2. Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 17/11/2015 tarih ve 2014/45-2015/144 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; müvekkili ile davalı arasında distribütörlük sözleşmesi imzalandığını, müvekkiline ait "..." markasının dünya çapında ve Türkiye"de tanınmış marka olduğunu, dava konusu "..." markasının müvekkiline ait olduğunu, bu nedenle marka üzerinde önceye dayalı üstün hakkı bulunduğunu, davalının distribütörlük sözleşmesine aykırı davranarak markayı TPE nezdinde kendi adına tescil ettirdiğini ileri sürerek 2007/44994 sayılı markanın hükümsüzlüğüne ve sicilden terkinine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili; davacı tarafın sessiz kalma yolu ile hak kaybına uğradığını, müvekkili ile davacı firma arasında 2006 yılında 10 yıl süreli sözleşme imzalamış olmasına rağmen davacı firmanın distribütörlük anlaşmasını haksız yere feshettiğini, müvekkilinin Türkiye"de markanın tanınmasını sağladığını, yapılan yatırımlarının korunması amacıyla davacı tarafın bilgisi dahilinde marka tescilinin müvekkili adına yapıldığını, müvekkilinin iyi niyetli olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; taraflar arasındaki 09.09.2006 tarihli münhasır distribütörlük sözleşmesi ile davalının davacıya ait "... " markalı ürünlerin Türkiye sınırları içerisinde münhasır distribütörlüğünü elde ettiği, ancak markalar üzerindeki hakların davalıya devredilmediği, davaya konu "..." markası üzerinde gerçek hak sahibinin davacı olduğu, davalının davacının izni olmaksızın markayı adına tescil ettirmesinin kötü niyet teşkil ettiği, davacının davalı tesciline ve kullanıma zımmen izin verdiği düşünülse bile taraflar arasındaki sözleşmenin sona ermesinden sonra inançlı işlem gereğince markanın davacıya geri döneceği gerekçesiyle davanın kabulü ile davalı adına tescilli 2007/44994 sicil nolu "..." markasının hükümsüzlüğüne,TPE sicilinden terkinine karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 2,20 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 21.06.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.