Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığının ihlali - mala zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/10836 Esas 2020/1221 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/10836
Karar No: 2020/1221
Karar Tarihi: 23.01.2020

Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığının ihlali - mala zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/10836 Esas 2020/1221 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi, bir sanık hakkında hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından mahkumiyet kararı vermiştir. Ancak, mala zarar verme ve iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçlarından verilen adli para cezaları kesinleşmiş olup temyize konu edilememektedir. Sanık hakkında verilen hırsızlık suçu kararı ise Anayasa Mahkemesi'nin iptal kararı kapsamında infaz aşamasında gözetilebileceği için, hüküm yoktur. Mahkeme, sanığın temyiz talebini reddetmiş ve hükmü onamıştır. Göz önünde bulundurulması gereken kanun maddeleri şunlardır:
- 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi
- 5320 sayılı Kanun'un ek 2. maddesi
- 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi
- 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi
- TCK'nun 53. maddesi'nin (1) numaralı fıkrasının (b) bendi.

17. Ceza Dairesi 2019/10836 E. , 2020/1221 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanık hakkında verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suçların tarihine göre dosya görüşüldü:
I-Sanık hakkında mala zarar verme ve iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçlarından verilen hükümlerin temyiz incelemesinde;
14/04/2011 tarihinde yayınlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanun"a eklenen ek 2. madde uyarınca doğrudan verilen 3.000,00 TL"ye kadar olan adli para cezasından ibaret mahkumiyet hükümleri kesin olup, mala zarar verme ve iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçlarından dolayı tayin edilen adli para cezalarına ilişkin hükümlerin, cezaların türleri ve miktarları itibarıyla temyizi mümkün bulunmadığından, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK"nun 317. maddesi gereğince sanık ... müdafiinin temyiz talebinin REDDİNE,
II-Sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen hükmün temyiz incelemesinde;
Anayasa Mahkemesinin hükümden sonra 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 08/10/2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı kararı ile TCK"nun 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararları kapsam ve içerik itibarıyla infaz aşamasında mahallinde gözetilebileceğinden, bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre, sanık ... müdafiinin temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 23.01.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.