Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK"nın 85/2, 62, 50/1-a-4, 52/2-4, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
05.09.2013 günü saat 10:00 sıralarında, sanık sürücü ...’in idaresindeki kamyonet ile yerleşim yeri içinde, 4 metre genişliğinde, çift yönlü, düz, kuru, eğimsiz, asfalt kaplama yolda ... caddesini takiben seyri sırasında, olay mahalli kontrolsüz kavşağa geldiğinde, sağından gelen ... sokakta seyreden sürücü belgesiz sürücü ... idaresindeki motosiklet ile kavşak içerisinde çarpışması sonucu ...’ın vefatı, arkasında yolcu olarak bulunan ...’ın ise %98 oranında özürlü kalmasına neden olduğu olayda, iki sınır arasında temel ceza belirlenirken, suçun işleniş biçimi, failin taksire dayalı kusurunun yoğunluğu, meydana gelen zararın ağırlığı, maddede öngörülen cezanın alt ve üst sınırının gözetilmesi gerektiği, asli kusurlu sanık hakkında yukarıda oluşu özetlenen olaydaki kusurunun yoğunluğu ve ...’ın yaralanmasının ağır nitelikte olması nedeniyle asgari hadden daha fazla uzaklaşılması gerektiğinin gözetilmemesi, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin kusura ve sair temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 11/01/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.