Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/25344 Esas 2022/2450 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
HÜKÜMLÜ : ...
SUÇLAR : Nitelikli yağmaya teşebbüs, nitelikli kasten yaralama
HÜKÜMLER : Yargılamanın yenilenmesi davasının esastan reddi ile hükmün aynen infazına devam olunması

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun 8/1. maddesi, “Bölge adliye mahkemelerinin, 26.09.2004 tarihli ve 5235 sayılı Adlî Yargı İlk Derece Mahkemeleri ile Bölge Adliye Mahkemelerinin kuruluş, görev ve yetkileri hakkında Kanunun geçici 2'nci maddesi uyarınca Resmî Gazete'de ilân edilecek göreve başlama tarihinden önce aleyhine temyiz yoluna başvurulmuş olan kararlar hakkında, kesinleşinceye kadar Ceza Muhakemeleri Usulü Kanununun 322'nci maddesinin dördüncü, beşinci ve altıncı fıkraları hariç olmak üzere, 305 ilâ 326'ncı maddeleri uygulanır.” şeklinde düzenlenmiştir.
Bu düzenlemeye göre, İlk Derece Mahkemesince 20.07.2016 tarihinden önce karar verilip de Yargıtay bozması sonrasında ve istinaf mahkemelerinin faaliyete geçtiği 20.07.2016 tarihinden sonra yeniden verilen kararlar kesinleşinceye kadar temyiz kanun yoluna tâbidir. Bu istisnai düzenleme, Yargıtay’ın elindeki dosyaların tümünü istinaf mahkemesine devretmesi hâlinde, ilk dereceden istinaf incelemesi için gelecek dosyalarla birlikte, istinaf mahkemelerinin daha kuruluş aşamasında tıkanmasını önleme amacıyla yapılmıştır.
Kural olarak istinaf mahkemelerinin faaliyete başlama tarihi olan 20.07.2016 tarihinden sonra, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu hükümlerinin uygulanması gerekir. Dolayısıyla, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesiyle belirlenen istisnai kararlar ile suçluların geri verilmesi kararları dışında 20.07.2016 tarihinden sonra ilk derece mahkemelerinden verilen, bütün kararlar, istinaf kanun yoluna tâbidir.
Yargılamanın yenilenmesi olağanüstü bir kanun yolu olup, bir karar kesinleştikten sonra ve yalnızca kanunda belirtilen sebeplerin varlığı hâlinde işletilebilir.
20.07.2016 tarihinden sonra verilen yargılamanın yenilenmesi kararları Yargıtay denetiminden geçmeksizin kesinleşmiş kararlar ile ilgiliyse istinaf, Yargıtay denetiminden geçerek kesinleşmiş kararlarla ilgiliyse temyiz kanun yoluna tabidir biçiminde yorum ve uygulama yapılması, kanun önünde eşitlik ve istisnaların genişletici yoruma tabi tutulamaması ilkelerine açıkça aykırıdır.
Hükümlü hakkında nitelikli yağmaya teşebbüs ve nitelikli kasten yaralama suçlarından verilen mahkûmiyet hükmünün Yargıtay 6. Ceza Dairesinin 13/04/2010 tarihli ve 2009/4463 E. 2010/4144 K. sayılı ilamı ile düzeltilerek onanması suretiyle kesinleştiği, Avrupa İnsan Hakları Mahkemesinin 30/07/2019 tarihli, 68556/10 sayılı .../Türkiye kararında; hak ihlali tespiti yapılarak yeniden yargılama yapılmasının en uygun giderim yolu olduğunun belirlenmesi üzerine hükümlü müdafiince mahkemesine, yargılamanın yenilenmesi talebinde bulunulması üzerine, hükümlü hakkında 17.03.2021 tarihli tensip zaptı ile yargılamanın yenilenmesi talebinin kabulüne karar verildiği, dosya yeni esasa alınarak ... 7. Ağır Ceza Mahkemesinin 2021/128 E. 2021/446 K. sayılı dosyası ile yeniden yapılan yargılama neticesinde, yargılamanın yenilenmesi davasının esastan reddi ile ... 7. Ağır Ceza Mahkemesinin 13.06.2018 günlü, 2007/170 Esas ve 2008/160 sayılı kararının, Yargıtay 6. Ceza Dairesinin 13.04.2010 tarihli ilamı ile düzeltilerek onanmasına karar verilen hali ile aynen infazına devam olunmasına karar verildiği, anılan hükmün de hükümlü müdafii tarafından temyiz edildiğinin anlaşılması karşısında; hükümlü hakkında ... 7. Ağır Ceza Mahkemesinin 07.09.2021 tarihli, 2021/128 E. 2021/446 K. sayılı kararının, Bölge Adliye Mahkemelerinin göreve başladığı 20/07/2016 tarihinden sonra verilmiş bulunması nedeniyle kanun yolu incelemesinin istinaf olduğu anlaşılmakla, 5271 sayılı CMK’nın 264. maddesi uyarınca, kanun yolunda yanılmanın başvurucunun haklarını ortadan kaldırmayacağından, dosyanın istinaf merciince incelenmek üzere mahalline İADESİNE, 28/02/2022 tarihinde üyeler ... ve ...'in muhalefetleriyle, oy çokluğu ile karar verildi.

KARŞI OY:

5320 sayılı Kanun 8/1. maddesi Bölge Adliye Mahkemelerinin de faaliyete girmeden verilen kararların kesinleşinceye kadar Yargıtay Ceza Daireleri ile Ceza Genel Kurulunda görüşüleceği mealinde düzenleme içermektir. Yani merci tayini gibi işin esasına girilmeden verilen kararlar hariç daha önce Yargıtay'a gelmiş daire veya Genel Kurul incelemesinden geçmiş kararların inceleme yeri Yargıtaydır. Bu kararlar bölge mahkemelerinde istinaf yoluyla denetlenemezler.
Olayımızda; sanık hakkında nitelikli yağmaya teşebbüs ve nitelikli kasten yaralama suçlarından verilen mahkûmiyet hükümleri, Yargıtay 6. Ceza Dairesinin 13/04/2010 tarihli ve 2009/4463 E. 2010/4144 K. sayılı ilamı ile düzeltilerek onanması üzerine kesinleşmiştir. Yani Yargıtay incelemesinden geçmiştir.
Bundan sonra Avrupa İnsan Hakları Mahkemesinin 30/07/2019 tarihli, 68556/10 sayılı .../Türkiye kararında; hak ihlali tespiti yapılarak yeniden yargılama yapılmasının en uygun giderim yolu olduğunun belirlenmesi üzerine hükümlü müdafiince mahkemesine, yargılamanın yenilenmesi talebinde bulunulması üzerine, dosya yeni esasa alınarak ... 7. Ağır Ceza Mahkemesinin 2021/128 E. 2021/446 K. sayılı dosyası ile yeniden yapılan yargılama neticesinde, yargılamanın yenilenmesi davasının esastan reddi ile ... 7. Ağır Ceza Mahkemesinin 13.06.2018 günlü, 2007/170 Esas ve 2008/160 Karar sayılı kararının, Yargıtay 6. Ceza Dairesinin 13.04.2010 tarihli ilamı ile düzeltilerek onanmasına karar verilen hali ile aynen infazına devam olunmasına karar verildiği, verilen bu kararın temyiz edildiği görülmektedir.
Ortada kesinleşse bile denetlenip kaldırılan bir karar vardır. Bu karar Yargıtay 6. Ceza Dairesinin onamasından geçmiş bir karardır. Yargılamanın iadesi kararının yerinde olup olmadığı, dosyada önceki delillere mi yeni delillere göre mi karar verildiğini denetleme görevinin Yargıtay'da olduğu, aksi takdirde dolaylı yolla da olsa daha önce Yargıtay incelemesinden geçen ve onanan bir kararın Bölge Adliye Mahkemelerince denetlenmesi gibi bir sonuç çıkarır ki bu kanun özüne ve sözüne uymaz. Bu nedenle söz konusu yargılamanın iadesi kararı Yargıtayın onanan kararını kaldırdığından yine Yargıtayın denetlemesi gerekir. Aksi yöndeki çoğunluk görüşüne katılmıyoruz.