MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık, özel belgede sahtecilik
HÜKÜM : Sanık hakkında;
1-TCK"nun 207/1, 62, 53, 58. maddeleri uyarınca mahkumiyet
2-TCK"nun 157/1, 62, 53, 58. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Dolandırıcılık ve özel belgede sahtecilik suçlarından sanığın mahkumiyetine ilişkin hükümler, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın müştekinin kimlik bilgileri ile oluşturulmuş üzerinde kendi fotoğrafının bulunduğu nüfus cüzdanını kullanarak müşteki adına kayıtlı cep telefonu hattının tarifesini değiştirerek kampanya kapsamında cep telefonu almak suretiyle üzerine atılı suçları işlediğinin iddia edildiği olayda;
1-Dolandırıcılık suçu yönünden;
Suç işlenirken Nüfus Müdürlüğü"nün maddi varlığı olan nüfus cüzdanının kullanıldığının iddia olunması karşısında; eylemin 5237 sayılı TCK"nın 158/1-d maddesinde öngörülen nitelikli dolandırıcılık suçunu oluşturduğu gözetilmeden suç vasfında yanılgıya düşülerek yazılı şekilde hüküm kurmak suretiyle eksik ceza tayini,
2- Özel belgede sahtecilik suçu yönünden;
Sanığın katılanın kimlik bilgilerini içeren sahte nüfus cüzdanı ile telefon hattına bağlı kampanyaya katılıp telefon almak suretiyle faturasının müştekiye yansıtılmasını sağladığının anlaşılması nedeniyle, hüküm tarihinden önce 10.11.2008 tarihli ve 27050 (Mükerrer) sayılı Resmî Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu"nun 63. maddesinin 10. fıkrası ile 56/2. fıkrasındaki "İşletmeci veya adına iş yapan temsilcisine abonelik kaydı sırasında abonelik bilgileri konusunda gerçek dışı belge ve bilgi verilemez" ve 5. fıkrasındaki "Gerçeğe aykırı evrak düzenlemek veya değiştirmek suretiyle kişinin bilgi ve rızası dışında tesis edilmiş olan abonelikler kullanılamaz" hükmü karşısında; özel hüküm niteliğinde bulunan 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu’nun 56. maddesindeki düzenleme de gözetilerek, sanığa usulüne uygun şekilde ön ödeme ihtarı yapılıp sonucuna göre karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kabule göre de;
Her iki suç için tekerrüre esas alınan, sanığın resmi belgede sahtecilik suçundan mahkumiyetine ilişkin Konya 2.Ağır Ceza Mahkemesinin 20.10.2011 tarih ve 2007/373 Esas, 2011/370 Karar sayılı ilamına yönelik olarak Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğü"nün istemine müsteniden Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 15.09.2005 tarih ve 2015/304589 Sayılı yazısı ile kanun yararına bozma yoluna gidildiği, Uyap’tan yapılan incelemede Yargıtay 11.Ceza Dairesi’nin 12.01.2015 tarih 2014/15652E. 2015/270 K. sayılı kararıyla kanun yararına bozma istemine atfen düzenlenen ihbarnamedeki düşünce yerinde bulunarak, Konya 2. Ağır ceza mahkemesinin 21.11.2013 gün ve 2007/373 esas, 2011/370 sayılı yargılanmanın yenilenmesi talebinin reddine ilişkin ek kararının CMK’nun 309. maddesi uyarınca bozulmasına karar verildiği anlaşılmakla, davanın akıbeti araştırılarak sonucuna göre bu hükmün tekerrüre esas olup olmayacağına karar verilmesinin zorunlu olması,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, aynı Kanunun 326/son maddesi uyarınca ceza miktarı bakımından kazanılmış haklarının saklı tutulmasına, 09.10.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.