2. Hukuk Dairesi Esas No: 2016/8621 Karar No: 2017/14426
Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2016/8621 Esas 2017/14426 Karar Sayılı İlamı
2. Hukuk Dairesi 2016/8621 E. , 2017/14426 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi DAVA TÜRÜ : Boşanma
Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı kadın tarafından kusur belirlemesi, tazminatların reddi ve nafakanın miktarı yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü: 1- Davacı, temyiz dilekçesinde adli yardım talebinde bulunmuştur. Adli yardıma ilişkin usul ve esaslar 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun 334-340. maddelerinde düzenlenmiş olup, aynı Kanunun 336/3. maddesine göre adli yardım talebi kanun yollarına başvuru sırasında Yargıtay"a yapılabilir ve Hukuk Muhakemeleri Kanununun 337/1. maddesi uyarınca da duruşma yapılmaksızın talep hakkında karar verilebilir. Davacının dosya içerisine sunulan belgelerden ödeme gücünden yoksun olduğunun anlaşılmasına göre, adli yardım talebinin temyiz harç ve giderlerine münhasır olarak kabulüne karar verilerek temyiz itirazları incelenmiştir. 2- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre davacı kadının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazları yersizdir. 3- Mahkemece boşanmaya sebebiyet veren olaylarda taraflar eşit kusurlu kabul edilerek, boşanmaya karar verilmiş ise de; yapılan yargılama ve toplanan delillerden; mahkemeninde kabulünde olduğu üzere davalı erkeğin davacının vücudunda morluklar oluşacak nitelikte fiziksel şiddet uyguladığı, davacıya küfür ve hakaret içerikli sözler söylediği, davacı kadının da sürekli olarak telefonda kendi ailesi ile görüştüğü, davalı erkeğin üzerine saldırdığı anlaşılmaktadır. Gerçekleşen bu durum karşısında, davalı erkek, davacı kadına nazaran ağır kusurludur. Hal böyleyken, mahkemece tarafların eşit kusurlu kabul edilmesi ve bu yanılgılı kusur belirlemesine bağlı olarak davacı kadının maddi ve manevi tazminat (TMK m. 174/1-2) taleplerinin reddi doğru olmayıp bozmayı gerektirmiştir. SONUÇ: Temyiz edilen hüküm yukarıda 3. bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerin ise yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, l. bentte gösterilen sebeple adli yardım talebi ile hükmü temyiz eden davacı temyizinde haklı bulunduğundan başlangıçta alınmamış olan olan temyiz harçlarının davalıya yükletilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 12.12.2017 (Salı)