Yargıtay 8. Hukuk Dairesi 2009/6120 Esas 2010/1501 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Elatmanın Önlenmesi

... ve Asım Şen ile ... ve müşterekleri aralarındaki elatmanın önlenmesi davasının kısmen kabulüne ve kısmen reddine dair İkizce Asliye Hukuk Mahkemesinden verilen 06.03.2008 gün ve 119/20 sayılı hükmün Yargıtay"ca incelenmesi davalılardan ... vekili tarafından süresinde istenilmiş olmakla dosya incelendi gereği düşünüldü:

K A R A R

Mahkemece verilen kısa kararda “davacıların davalı aleyhine açtığı zilyetliğe vaki elatmanın önlenmesi davasının kabulüne ” denildiği halde, gerekçeli kararda bununla birlikte“ 13.09.2007 tarihli fen bilirkişisinin raporundaki krokide gösterildiği üzere; 2 ve 3 no’lu dükkânın davacı ...’in, 4 no’lu dükkânın ise davacı...’in zilyetliğinde olduğunun tespitine, davalılardan...,...ve ... ile davacılar arasında işbu davadan husumet bulunmadığı anlaşıldığından her üç davalı hakkında taraf sıfatı yokluğundan davanın reddine” şeklinde hüküm kurulmuştur. Anayasanın 141.maddesinin koymuş olduğu duruşmaların aleniyeti kuralı ve HUMK.nun 382.maddesi gereği kararların alenen tefhimi icap eder. Kısa kararla gerekçeli kararın ayrı nitelikte ve çelişik bulunması işbu aleniyet kuralına aykırı düşer ve mahkemelere olan güveni sarsar. Tebliğ edilen ilamın tefhim olunan kısa karara uygun bulunması aynı zamanda kamu düzeniyle ilgilidir. 10.04.1992 tarih, 1991/7 Esas, 1992/4 Karar sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararında belirtildiği gibi, “kısa kararla gerekçeli kararın çelişkili olması bozma nedenidir. Yerel mahkeme bozmadan sonra önceki kısa kararla bağlı olmaksızın çelişkiyi kaldırmak kaydıyla hakimin vicdani kanaatine göre karar verebilir.” denilmiştir. Hüküm, bu nedenle kanuna, tarih ve numarası belirtilen Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararına aykırı olarak tesis edilmiştir.
Davalı ... vekilinin temyiz itirazları açıklanan nedenlerle yerinde görüldüğünden kabulü ile usul ve kanuna aykırı olan hükmün ve HUMK.nun 428.maddesi hükmü uyarınca BOZULMASINA, bozma nedenine göre sair hususların şimdilik incelenmesine yer olmadığına ve 246,00 TL peşin harcın istek halinde davalıya iadesine 01.04.2010 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.