Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2017/4991 Esas 2018/14144 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Gerekçeli karar sanığın savunmasında belirttiği adrese tebliğe çıkarılmış ise de, tebliğ imkansızlığı nedeniyle tebliğin Tebligat Kanununun 21. maddesine göre yapıldığı ve tebligatın mahalle muhtarına teslim edildiği belirtilmiş ise de; dosya içinde sanığın savunmasında belirttiği adresin mernis adresi olduğuna dair bir belgenin bulunmadığı gibi, bu adreste Tebligat Kanununun 10. Maddesine göre tebliğin yapılamama gerekçesi belirtilmediği gibi tebligat parçasında Tebligat Kanununun 21/2. maddesine göre en yakın komşusuna haber verildiğine ilişkin bir ibarenin bulunmaması karşısında tebliğin usulsüz olduğu anlaşılmakla, dilekçe tarihi öğrenme tarihi kabul edilerek yapılan temyiz incelemesinde;
Y.C.G.K."nın Dairemizce de benimsenen 22.01.2013 günlü, 2012/1431 esas ve 2013/18 karar sayılı içtihadında belirtildiği üzere, “Sanık hakkında hükmolunan cezanın TCK"nın 58/6-7 maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine” denilmiş olması ve 5275 sayılı kanunun 108/2. maddesinde, “Tekerrür nedeniyle koşullu salıverme süresine eklenecek miktar, tekerrüre esas alınacak cezanın en ağırından fazla olamaz” hükmü uyarınca tekerrüre esas alınacak ilamın infaz aşamasında belirlenebilecek olması karşısında, hükümde birden fazla ilamın tekerrüre esas alınması bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, kararın dayandığı gerekçeye ve takdire göre, sanık ..."ın temyiz itirazı yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle eleştiri dışında usul ve kanuna uygun ve takdire dayalı bulunan hükmün tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 17.10.2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.