Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2014/4901 Esas 2014/6242 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Adana 1. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 14/02/2013
NUMARASI : 2010/88-2013/33

Davacı İ.. T.. vekili Avukat E. T. tarafından, davalılar Çevre ve Şehircilik Bakanlığı"nı temsilen B.. M.. aleyhine 04/02/2010 gününde verilen dilekçe ile maddi ve manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın reddine dair verilen 14/02/2013 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2-Davacının diğer temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Dava, maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın reddine karar verilmiş; karar, davacı tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı, 1998 yılında Adana"da meydana gelen depremde evinin zarar gördüğünü, bir süre geçici olarak kendisine tahsis edilen lojmanda kaldığını, ardından evine döndüğünü, B.. M.. tarafından evinde hiç bir onarımın yapılmadığını, gerekli önlemlerin alınmadığını, tadilatı kendisinin yapmak zorunda kaldığını belirterek, maddi ve manevi tazminat isteminde bulunmuştur.
Davalı Çevre ve Şehircilik Bakanlığı vekili, Afet İşleri Genel Müdürlüğünün tüm yetkilerinin Afet ve Acil Durum Yönetimi Başkanlığına devredildiğini, bu nedenle davacının davasının görev, zamanaşımı ve husumet sebebi ile reddine, aksi halde esastan reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, davanın husumetten reddine karar verilmiştir.
Davalı, Çevre ve Şehircilik Bakanlığı bir kamu tüzel kişiliği olup kural olarak, işlem ve eylemleri kamusal nitelik taşır. Dava konusu olayda, davalı Bakanlığa husumet yöneltilerek, yasa ile verilmiş kamu görevini yerine getirmediği ileri sürülmüştür. Görevin hiç veya gereği gibi yerine getirilmemesi hizmet kusuru niteliğindedir. İdarenin hizmet kusurundan doğan zararlardan dolayı İdari Yargılama Usulü Yasası’nın 2/1-b maddesi gereğince ilgili idareye karşı idari yargı yerinde tam yargı davası açılması gerekir. Görev sorunu, açıkça veya hiç ileri sürülmese de yargılamanın her aşamasında mahkemelerce kendiliğinden gözetilir.
İlk derece mahkemesince açıklanan olgular gözetilerek, yargı yolu bakımından mahkemenin görevsizliği nedeniyle dava dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekirken, davanın husumetten reddine karar verilmiş olması usul ve yasaya uygun düşmediğinden kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın yukarıda (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, diğer temyiz itirazlarının (1) numaralı bentte gösterilen nedenlerle reddine ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 14/04/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.