Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/11817 Esas 2017/4471 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

1-Mersin Cumhuriyet Başsavcılığının 29.03.2011 tarihli iddianamesi ile, sanık ..."ın kendisini alacaklı, müşteki ..."in borçlu olarak yer aldığı 30.06.2009 tanzim tarihli bonoyu sahte olarak düzenleyip icra takibine konu ettiği iddiasıyla açılan kamu davasının yargılaması sonucunda, mahkemece her ne kadar sanığın yüklenen suçu işlediği kabul edilerek mahkumiyet kararı verilmiş ise de, sanığın savunmasında suçlamayı kabul etmeyerek suça konu bononun müşteki ve kooperatif yönetim kurulu üyesi olan ... tarafından düzenlenerek kendisine verildiğini, kesinlikle sahtecilik yapmadığını ifade etmesi, tanık ..."in sanığın savunmasını doğrular şekilde beyanda bulunması, müşteki ..."in ise, suça konu bononun kendisi tarafından imzalanmadığını belirtmesine rağmen, dosyada mevcut bilirkişi raporunda, senet üzerinde yer alan ""55.000- ... - ...Mersin"" yazı ve rakamlarının katılan ..."in, Adli Tıp Raporuna göre de, ""30.06.2009 - Başkan – m.üye"" ibarelerinin tanık ..."in eli mahsulü olduğunun tespit edilmesi, suça konu bonoya istinaden 02.12.2009 tarihinde icra takibi başlatılması ve 03.12.2009 tarihinde ödeme emrinin tebliğ edilmesine rağmen katılan ve başkanı olduğu kooperatif tarafından yapılan icra takibine yönelik yasal süresinde imzaya/borca itiraz edilmediği gibi kooperatifin adına kayıtlı taşınmazların icra yolu ile satılmasına kadar giden süreçte 31.05.2011 tarihine kadar uzunca bir süre herhangi bir şekilde bononun sahte olarak düzenlendiği hususunda icra dairesine ve hukuk mahkemelerine başvuruda bulunulmadığı ve sanık hakkında icra takip tarihinden yaklaşık bir yıl sonra 08.11.2010 tarihinde suç duyurusunda bulunulduğunun anlaşılması karşısında, tüm dosya kapsamından sanığın yüklenen resmi belgede sahtecilik suçunu işlediğine dair cezalandırılmasına yeterli her türlü şüpheden uzak kesin, inandırıcı ve somut delillerin bulunmadığı gözetilerek şüpheden sanık yararlanır ilkesi gereğince sanığın beraatine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde mahkumiyet kararı verilmesi,
Kabule göre de;
2-Sanık hakkında kasıtlı suçtan hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olan 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinde düzenlenen hak yoksunluklarına hükmedilmemesi,

Yasaya aykırı, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 12.06.2017 gününde oybirliği ile karar verildi.