Mühür bozma - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/2997 Esas 2017/4468 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/2997
Karar No: 2017/4468
Karar Tarihi: 12.06.2017

Mühür bozma - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/2997 Esas 2017/4468 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, mühür bozma suçuna ilişkin bir davada sanığın temyiz talebinin reddine karar verdi. Mahkemenin kabul edilmeyen temyiz talebine ilişkin ek kararı hukuki dayanaktan yoksun olduğundan yok hükmünde kabul edildiği belirtildi. Sanığın sorgusunda bildirdiği adrese çıkartılan tebligatın muhatabın gösterilen adreste tanınmadığı ve en son bilinen MERNİS adresine tebliğ edildiği ifade edildi. Sanık tarafından yasal temyiz süresinin geçtikten sonra vaki temyiz ve eski hale getirme istemleri reddedildi. Kararda; 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'un 311. ve 317. maddeleri detaylı bir şekilde açıklandı.

11. Ceza Dairesi 2017/2997 E. , 2017/4468 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mühür bozma
HÜKÜM : Asıl Karar: Mahkumiyet Ek Karar: Temyiz talebinin reddi

5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 311. maddesi hükmüne göre, eski hale getirme istemiyle birlikte temyiz talebinde de bulunulması halinde, inceleme mercii Yargıtay"ın ilgili dairesi olduğundan, mahkemenin 08.02.2017 tarihli temyiz isteminin reddine dair ek kararı hukuki dayanaktan yoksun olduğundan yok hükmünde kabul edilerek yapılan incelemede;
Sanığın sorgusunda bildirdiği adrese çıkartılan tebligatın muhatabın gösterilen adreste tanınmadığından bahisle iade edilmesi üzerine, 7201 sayılı Tebligat Kanununun 10. maddesine 6099 sayılı Kanunun 3. maddesi ile eklenen 2. fıkra uyarınca bilinen en son adres olarak kabulü gereken ve muhatap o adreste hiç oturmamış veya o adresten sürekli olarak ayrılmış olsa dahi tebligatın yapılmasına imkan veren MERNİS adresine, anılan Yasanın 21/2. maddesine göre usulüne uygun şekilde 24.05.2016 tarihinde tebliğ edilen hükmün, sanık tarafından yasal temyiz süresi geçtikten sonra 13.07.2016-29.11.2016 ve 03.02.2017 tarihli dilekçeler ile temyiz edildiği anlaşıldığından ve sanığın eski hale getirme isteminde ileri sürdüğü 06.06.2016-09.06.2016 tarihleri arasında Özel Deva Hastanesi"nde yoğun bakımda tedavi gördüğüne ilişkin mazereti, sanığın 24.05.2016 tarihinde tebliğ edilen hükme yönelik temyiz süresinin 31.05.2016 tarihinde mesai saati bitiminde sona ermiş bulunması nedeniyle yerinde görülmediğinden, vaki temyiz ve eski hale getirme isteminin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi uyarınca istem gibi REDDİNE, 12.06.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.