Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2016/3654 Esas 2018/238 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/3654
Karar No: 2018/238
Karar Tarihi: 10.01.2018

Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2016/3654 Esas 2018/238 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık taksirle yaralama suçundan mahkum edilmiştir. Mahkeme, adli para cezasının taksitlerinden birinin zamanında ödenmemesi halinde geri kalan kısmın tamamının tahsil edileceği ihtarının yapılması gerektiğine karar vermiştir fakat bunun yerine taksitlerden birinin süresinde ödenmemesi halinde kalan taksitlerin tamamının birden tahsil edilmesine karar verilmiştir. Ayrıca hüküm fıkrasında infaz yetkisi kısıtlar biçimde ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrilmesine karar verilmiştir. Bu kararlar kanuna aykırı bulunmuştur ve hüküm bozulmuştur. Hükmün düzeltilerek onanması kararlaştırılmıştır. Kanun olarak TCK'nın 89/1-3.b, 62, 52/2-4. maddeleri, 5275 Sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Yasa'nın 106/3 maddesi, 5320 sayılı Kanun, 1412 sayılı CMUK'un 321 ve 322. maddeleri yer almaktadır.

12. Ceza Dairesi 2016/3654 E. , 2018/238 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi : Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/1-3.b, 62, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkumiyet.

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Sanık hakkında tayin edilen adli para cezasının taksitlerinden birinin zamanında ödenmemesi halinde, geri kalan kısmın tamamının tahsil edileceği ihtaratı ile yetinilmesi gerekirken, “Taksitlerden birisi süresinde ödenmediği taktirde kalan ayların taksitlerinin tamamının bir defada sanıktan alınmasına” karar verilmesi,
3-Hüküm fıkrasında infaz yetkisini kısıtlar biçimde ödenmeyen adli para cezasının 5275 Sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Yasa’nın 106/3 maddesi uyarınca hapse çevrilmesine karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA; ancak, bu hususun yeniden yargılama yapılmaksızın aynı Kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan hükmün (7). bendindeki "alınmasına" ibaresinin "tahsil edileceğinin" şeklinde değiştirilmesi ve hüküm fıkrasının (6). bendinden “ ve 5275 Sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Yasa’nın 106/3 maddesi uyarınca hapse çevrilmesine" ibaresinin çıkarılarak yerine "gereği hapse çevrileceğinin sanığa ihtarına" ibaresinin eklenmesi suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 10/01/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.