MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Parada sahtecilik
HÜKÜM : Hükümlülük

Gereği görüşülüp düşünüldü:

I- Sanıklar ... ve ... haklarında kurulan hükümlerin yapılan temyiz incelemesinde;

Sanıklar hakkında kurulan hükümde tayin olunan adli para cezasının taksitle ödenmesine karar verilirken, taksit aralığı gösterilmemişse de; Ceza Genel Kurulu"nun 03.06.1997 gün ve 119/136 sayılı kararında belirtildiği üzere ""1"er ay ara ile"" olduğu kabul edilmiş, kısa kararda yargılama gideri dökümünün yapılmaması mahallinde tamamlanabilir eksiklik olarak görülmüş, adli para cezasının hesaplanmasına ilişkin bölümde TCK.nun 52. maddesi ile birlikte TCK.nun 50/1-a maddesinin de gösterilmesi maddi hata olarak değerlendirilmiştir.

Yapılan yargılamaya, toplanan kanıtlara, hükmün dayandığı gerekçe ve takdire göre sanıklar, ... ve ..."nın bir sebebe dayanmayan temyiz itirazlarının reddine, ancak:

1- Sanıklara verilen adli para cezasının taksitlendirilmesi sırasında dayanak kanun ve maddesinin gösterilmemesi suretiyle CMK.nun 232/6. madde ve fıkrasına aykırılık yapılması,

2- 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, 1. fıkranın (c) bendinde yazılı sanıkların kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkından, vesayet ve kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverme tarihine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan ise 2. fıkra gereğince cezalarının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmalarına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde hüküm kurulması,

Yasaya aykırı ise de, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususların, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükmün adli para cezasının taksitlendirilmesine ilişkin paragrafının başına "TCK.nun 52/4. maddesi uyarınca" ibaresinin eklenmesi ve hükümlerden 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin uygulamasına iliş kin kısmın çıkartılarak yerine ""sanıkların, 5237 sayılı TCK.nun 53/1-3 madde ve fıkraları uyarınca, (c) bendinde sayılan kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkı, vesayet ve kayyımlığa ait haklardan koşullu salıverilmeye kadar, madde ve bendlerde sayılan diğer haklardan ise hükmolunan hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına"" yazılmak suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun olan hükümlerin oybirliğiyle (DÜZELTİLEREK ONANMASINA),

II- Sanık ... hakkında kurulan hükmün yapılan temyiz incelemesine gelince,

1- Sanık ..."ın beyanları dışında sanığın mahkumiyetine yeterli, kesin ve inandırıcı delil bulunmadığı gözetilmeksizin, atılı suçtan beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,

2- Kabul ve uygulamaya göre de; 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, 1. fıkranın (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkından, vesayet ve kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverme tarihine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan ise 2. fıkra gereğince cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden. yazılı şekilde hüküm kurulması,

Yasaya aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 321. maddesi gereğince (BOZULMASINA), 26.02.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.