Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2013/2097 Esas 2014/4588 Karar Sayılı İlamı

8. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/2097
Karar No: 2014/4588
Karar Tarihi: 26.02.2014

Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2013/2097 Esas 2014/4588 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir karara göre, bir sanık banka veya kredi kartlarının kötüye kullanması suçundan hükümlü bulunmuştur. Ancak, mahkeme sanığın cezasını hürriyeti bağlayıcı cezaların alt sınırdan tayin etmek suretiyle belirlemiş ve bu da yasalara aykırıdır. Bu nedenle, sanığın koşullu salıverme hakkının kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkı ve vesayet veya kayyımlık gibi hizmetlerle sınırlandırılması gerektiği belirtilmiştir. 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'nun 322. maddesi de kararda belirtilen kanun maddeleridir.

8. Ceza Dairesi 2013/2097 E. , 2014/4588 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması
HÜKÜM : Hükümlülük

Gereği görüşülüp düşünüldü:

Sanık hakkında yasal gerekçeleri gösterilmek suretiyle adli para cezaları alt sınırdan uzaklaşılarak tayin edildiği halde hürriyeti bağlayıcı cezaların alt sınırdan tayini suretiyle çelişkiye neden olunması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.

Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre sanığın, suçların sabit olmadığına ve noksan araştırmaya yönelik temyiz itirazlarının reddine, ancak:

TCK.nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, 1. fıkranın (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkı ile vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverilmeye, altsoyu dışında kalanlarla ilgili hak ve yetkilerden ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hiçbir ayrım yapılmaksızın koşullu salıvermeye kadar hak yoksunluğuna hükmolunması,

Yasaya aykırı ise de, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükümden 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölüm çıkarılarak yerine "TCK.nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 1. fıkranın (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkından, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverme tarihine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan ise 2. fıkra gereğince cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına" yazılmak suretiyle hükümlerin (DÜZELTİLEREK ONANMASINA), 26.02.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.