MAHKEMESİ : BOLU AİLE MAHKEMESİ
TARİHİ : 20/06/2012
NUMARASI : 2011/330-2012/469

Taraflar arasında görülen tedbir nafakası davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Davacı vekili dava dilekçesinde; davalının eşini ve çocuklarını evden kovduğunu, akıl sağlığının yerinde olmadığını, bir kadınla yaşadığını, davacıya ve çocuklara bakmadığını, davalının emekli olduğunu ve kira vermediğini ileri sürerek davacı için 400.00 TL ortak çocuk Yaser için 300.00 TL tedbir nafakasına karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vasisi; davanın reddini istemiştir .
Mahkemece; davacının kısıtlı olan eşine bakmadığı, evden ayrıldığı gerekçesi ile davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, sair temyiz itirazları yerinde değildir.
Ancak; TMK"nun 327.maddesinin 1.fıkrasında; "çocuğun bakımı, eğitim ve korunması için gerekli giderler anne ve baba tarafından karşılanır" aynı kanunun 328/1.maddesinde "ana ve babanın bakım borcu, çocuğun ergin olmasına kadar devam eder" 329/1.maddesinde de "küçüğe fiilen bakan ana veya baba diğerine karşı çocuk adına nafaka davası açabilir" hükmü yeralmaktadır.
Somut olayda; taraflar ayrı yaşamakta, olup ortak çocuk davacı kadın yanında kalmaktadır.
Mahkemece, yukarıda anılan TMK"nun ilgili maddeleri çerçevesinde davacı kadın yanında kalan ortak çocuk yararına tarafların ekonomik, sosyal ve mali durumları ile ortak çocuğun ihtiyaçları da gözönünde bulundurularak TMK"nun 4.maddesinde vurgulanan hakkaniyet ilkesine uygun bir miktar nafakaya hükmedilmesi gerekirken, ortak çocuk yönünden de davanın reddine karar verilmesi usul ve yasaya aykırıdır.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 10.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.