MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanununa Muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

1-Sahte fatura düzenlemek suçunun oluşabilmesi için sahte faturaların 213 sayılı VUK"nın 230. maddesinde sayılan zorunlu unsurları taşıması gerektiği aksi takdirde ilgili Kanunun 227/3. maddesine göre hiç düzenlenmemiş sayılacağı cihetle; sanığın 2006 takvim yılında sahte fatura düzenlediği iddiasıyla açılan kamu davasında, gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek bir biçimde belirlenebilmesi bakımından, anılan takvim yılı için düzenlendiği iddia olunan sahte faturaların vergi dairesinden sorulup temin edilerek yasada öngörülen zorunlu bilgileri içerip içermediğinin incelenerek belirlenmesi, sanığın savunması doğrultusunda, suça konu faturaları kullananların tespiti ile sözü edilen faturaları hangi hukuki ilişkiye dayanarak kimden aldıkları ve sanığı tanıyıp tanımadıklarının sorulması, gerekirse sanık ile tanıkların yüzleştirilmesi, sanığın işletmenin faaliyetleriyle ilgili beyanname, işletmeye ait bir belge düzenleyip düzenlemediğinin araştırılması, suça konu faturalar ile vergi dairesi ve ilgili kurumlara sunulan tüm belge asıllarındaki imza ve yazıların sanığa aidiyeti yönünden bilirkişi incelemesi yaptırılması ve sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesi yerine eksik araştırma ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
2-Kabul ve uygulamaya göre de;
a-Sanığın 2006 takvim yılında sahte fatura düzenlediğinin iddia olanması karşısında, gerekçede sahte fatura kullandığı yönünde ifadeler kullanılarak çelişkiye düşülmesi,
b)5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 12.06.2017 gününde oybirliği ile karar verildi.