Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/945 Esas 2018/213 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/945
Karar No: 2018/213
Karar Tarihi: 10.01.2018

Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/945 Esas 2018/213 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme Asliye Ceza Mahkemesi idi ve suç, taksirle yaralama idi. TCK'nın 89/1, 62/1, 52/2-4, 53/6 maddeleri gereğince sanık mahkum edildi ve temyiz talebi reddedildi. Daha sonra sanığın sürücü belgesinin geri alınması da kararlaştırıldı. Ancak, hükümde TCK'nın 52/4 maddesi gereğince sanık hakkında hükmedilen adli para cezasının ödenmemesi halinde cezanın hapse çevrileceğini ihtarı belirtilmemişti. Bu nedenle, hüküm BOZULDU ve TCK'nın 52/4 maddesi gereğince sanık hakkında hükmedilen adli para cezasının ödenmemesi halinde cezanın hapse çevrileceğinin ihtarına ibaresi eklenerek düzeltildi ve onaylandı.
Kanun Maddeleri Açıklamaları:
- TCK 89/1: Taksirle yaralama suçu
- TCK 62/1: Taksirle suç işlemenin cezası
- TCK 52/2-4: Adli para cezası
- TCK 53/6: Hüküm ayrıca sürücü belgesinin geri alınması da kararlaştırılabilir.

12. Ceza Dairesi 2017/945 E. , 2018/213 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/1,62/1,52/2-4,53/6 maddeleri gereğince mahkumiyet, temyizin reddi

Taksirle yaralama suçundan temyiz talebinin reddine ilişkin ek karar, sanık tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Karar tarihi itibariyle kesin nitelikteki adli para cezası ile birlikte TCK"nın 53/6. maddesi gereğince sanığın sürücü belgesinin geri alınmasına da karar verilmiş olması nedeniyle hükmün temyizi kabil olduğu anlaşıldığından 13/05/2016 tarihli ek kararın kaldırılmasına karar verilerek yapılan incelemede;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın, kusurunun olmadığına, hükmün açıklanmasının geri bırakılması hükümlerinin uygulanması gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
TCK"nın 52/4 maddesi gereğince, sanık hakkında hükmedilen adli para cezasının ödenmemesi halinde cezanın hapse çevrileceğinin ihtarının hükümde belirtilmemesi ,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün 4. fıkrasının sonuna "" TCK"nın 52/4 maddesi gereğince,sanık hakkında hükmedilen adli para cezasının ödenmemesi halinde cezanın hapse çevrileceğinin ihtarına "" ibaresinin ilave edilmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 10.01.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.