Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2015/19452 Esas 2018/10065 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine dair verilen hükmün süresi içinde davacılar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği düşünüldü:

-K A R A R-
Davacılar vekili, müvekkillerinin desteğinin trafik kazası sonucu vefat etmesi nedeniyle fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla müvekkilleri için 10.000,00"er TL maddi; 10.000,00"er TL manevi tazminatın kaza tarihinden itibaren işleyecek yasal faizle tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, yol kusuru gerekçesiyle dava açıldığını bu nedenle görevsizlik nedeni ile davanın usulden reddi gerektiğini, dava konusu yolda yapılan çalışmalarla ilgili olarak gerekli işaretlerin yapıldığını, idarenin herhangi bir kusuru bulunmadığını, kazanın meydana geldiği yolun ... AŞ.’ye ihale edildiğinden müvekkil açısından husumet yokluğu olduğunu belirterek davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, toplanan deliller ve tüm dosya kapsamına göre, açılan davada, ... 2. maddesi gereğince İdare Mahkemesi görevli olduğundan dava dilekçesinin görev (yargı
yolu) yönünden reddine, davacının yetkili ve görevli idare mahkemesinde dava açmakta muhtariyetine karar verilmiş; hüküm, davacılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, trafik kazası nedeniyle maddi-manevi tazminat istemine ilişkindir.
1)Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere göre, davacılar vekilinin aşağıdaki bent kapsamı dışında kalan ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2)Yargı yolu uyuşmazlığı nedeniyle görevsizlik kararı verildiğine göre, mahkemece, kendisini vekille temsil ettiren davalı lehine A.A.Ü.T. uyarınca tek maktu vekâlet ücreti takdir edilmesi gerekirken, maddi tazminat için 4.800,00 TL, manevi tazminat için 750,00 TL olmak üzere ayrı ayrı vekalet ücreti takdir edilmesi doğru değil, bozma nedeni ise de; bu yanılgının giderilmesi yargılamanın tekrarını gerektirir nitelikte görülmediğinden, hükmün, HMK.nın 370/2. maddesi gereğince düzeltilerek onanması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davacılar vekilinin sair temyiz itirazlarının REDDİNE, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle davacılar vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün 4. ve 5. bentlerinin çıkarılarak yerine ‘Davalı taraf kendisini vekille temsil ettirdiğinden karar tarihinde yürürlükte bulunan AAÜT’ne göre belirlenen 1.500,00 TL vekâlet ücretinin davacılardan alınarak davalıya ödenmesine’ ibaresinin yazılmasına hükmün bu şekli ile DÜZELTİLEREK ONANMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacılara geri verilmesine 05/11/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.