Defter - kayıt ve belgeleri gizleme - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2020/3258 Esas 2021/1180 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Defter, kayıt ve belgeleri gizleme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Gerekçeli karar başlığında 21/10/2009 şeklinde yanlış yazılan suç tarihinin, defter ve belge istem yazısının 02/06/2009 tarihinde tebliğ edilmesi dikkate alınarak 15 gün sonrası olan “18/06/2009” şeklinde mahallinde düzeltilmesi, 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarihli, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yargılamanın hukuka uygun olarak yapıldığı, iddia ve savunmada ileri sürülen hususların gerekçeli kararda gösterilip tartışılarak değerlendirildiği, fiilin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, suç vasfının doğru biçimde belirlendiği, cezanın kanuni takdir sınırlarında uygulandığı, incelenen dosyaya göre kurulan hükümde eleştiri dışında bir isabetsizlik bulunmadığı anlaşılmış, sanığın temyiz talepleri yerinde görülmediğinden hükmün ONANMASINA, 08/02/2021 tarihinde hükmün açıklanma koşullarının oluşmadığına dair Üye ..."ın karşı oyu ve oy çokluğu ile diğer yönlerden oy birliğiyle karar verildi.

KARŞI OY

Dairemizin 08/02/2021 tarih, 2020/3258 Esas, 2021/1180 Karar sayılı çoğunluk görüşüne aşağıdaki sebeplerden katılmıyorum.
Sanığın, 213 sayılı VUK’nun 359/a-2, 5237 sayılı TCK’nin 62. maddeleri gereğince 15 Ay Hapis Cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluğuna ilişkin, 5271 sayılı CMK’nin 231. maddesi uyarınca hükmün açıklanması suretiyle kurulan Büyükçekmece 1. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 11/06/2015 tarih 2015/286 Esas, 2015/510 Karar sayılı kararı usul ve yasaya aykırıdır.
Sanık hakkında aynı mahkemece 10/04/2012 tarih 2010/357 Es., 2012/1131 Kr. sayıyla verilen hükmün CMK’nin 231. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakıldığı anlaşılmaktadır.
Deneme devresi içinde sanık hakkında Büyükçekmece 16. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 11/12/2014 tarih 2014/759 Esas, 2014/1520 Karar sayı ile TCK’nin 86/2, 29, 52/2. maddeleri ile 1.800 TL APC ile cezalandırılmasına ilişkin kesin olarak verilen hükümlere istinaden ilgili mahkemesine ihbarda bulunulduğu görülmüştür.
Kesin olarak verilen hükümlerin olağan yargı yolu içinde temyiz incelenmesine konu edilmesi mümkün değildir. Ancak şartların varlığı halinde kanun yararına bozma suretiyle hukuka aykırılığın giderilmesi mümkündür. Dolayısıyla etkin bir yargısal denetime tabi olmayan kesin hükümlerin hükmün açıklanmasına dayanak alınması mümkün değildir. Bu durum iç hukukumuzun bir parçası olan İnsan Hakları ve Ana Hürriyetleri Korumaya Dair Avrupa Sözleşmesinin 6/2. maddesine güvence altına alınan Masumiyet Karinesinin ihlali niteliğindedir.
Bu sebeplerle anılan mahkeme kararının öncelikle hükmün açıklanma koşullarının bulunmadığı sebebi ile bozulması gerektiği düşüncesiyle sayın çoğunluğun onama yönündeki görüşüne katılmıyorum. 08.02.2021