Çocuğun cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/9315 Esas 2021/1093 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/9315
Karar No: 2021/1093
Karar Tarihi: 11.02.2021

Çocuğun cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/9315 Esas 2021/1093 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir kararda, çocuğun cinsel istismarı suçu ile sanığın mahkumiyetine karar verilmiştir. Ancak, temyiz edilen kararda, hüküm kurmada uygun delillerin toplanmadığı ve eksik araştırma yapıldığı gerekçesiyle hüküm bozulmuştur. Kanun olarak, CMK'nın 217. maddesi hâkimin kararını delillere dayandırmasını, CMK'nın 210. maddesi ise tek tanık durumunda mağdurenin duruşmada dinlenmesini gerektirmektedir. Bu nedenle, kararın bozulmasına karar verilmiştir. Kanun maddeleri 5271 sayılı CMK'nın 217. maddesi ve 210. maddesidir.

14. Ceza Dairesi 2016/9315 E. , 2021/1093 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun cinsel istismarı
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
5271 sayılı CMK"nın 217. maddesinin birinci fıkrasında “Hakim, kararını ancak duruşmaya getirilmiş ve huzurunda tartışılmış delillere dayandırabilir. Bu deliller hâkimin vicdanî kanaatiyle serbestçe takdir edilir” ve aynı Kanunun 210. maddesinin birinci fıkrasında ise “Olayın delili, bir tanığın açıklamalarından ibaret ise, bu tanık duruşmada mutlaka dinlenir. Daha önce yapılan dinleme sırasında düzenlenmiş tutanağın veya yazılı bir açıklamanın okunması dinleme yerine geçemez” hükümlerine yer verilmiş olup, bu kapsamda olayın tek tanığı konumunda bulunan mağdurenin maddi hakikatin ortaya çıkarılması için duruşmaya getirilerek iddiaya konu hususlarla ilgili ayrıntılı beyanının alınmasından sonra toplanacak delillere göre sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri gerekirken eksik araştırma ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kanuna aykırı, sanık müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 11.02.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.