Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki alacaklı tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :
Sair temyiz itirazları yerinde değil ise de;
İİK.nun 170/4.maddesinde; icra mahkemesince imzaya itirazın kabulüne karar verilmesi halinde, senedi takibe koymada kötü niyeti veya ağır kusuru bulunduğu takdirde, alacaklının takip konusu alacağın %20’sinden aşağı olmamak üzere tazminatla sorumlu tutulacağı ve alacağın %10"u oranında para cezasına mahkum edileceği hüküm altına alınmıştır.
 Somut olayda, icra takibinin dayanağı çek, hamiline düzenlenmiş olup, çekin ilk cirantası olan alacaklı tarafından, keşideci borçlu hakkında takip yapıldığı anlaşılmıştır. Bu durumda hamiline düzenlenmiş çekin ilk cirantası ile imzaya itirazı kabul edilen çek keşidecisi arasında doğrudan bir ilişki bulunduğu somut olarak belirlenemediğinden, ilk ciranta olan alacaklının, imzanın keşideci borçluya ait olup olmadığını bilebilecek durumda olduğunun kabulü mümkün değildir.  Borçlu tarafından, alacaklının senedi takibe koymada kötü niyeti veya ağır kusuru bulunduğu da kanıtlanamadığına göre, mahkemece alacaklının tazminat ve para cezası ile sorumlu tutulması isabetsiz olup hükmün bu nedenle bozulması gerekir ise de, anılan yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını zorunlu kılmadığından, kararın düzeltilerek onanması yoluna gidilmiştir.
SONUÇ  : Alacaklının temyiz itirazlarının kısmen kabulü ile Mersin 2.İcra Mahkemesi"nin 05.11.2010 tarih ve 2009/1192 E, 2010/1059 K, sayılı kararının hüküm bölümünün inkar tazminatı ve para cezasına ilişkin 2. ve 4. cümlelerinin tamamının karar metninden çıkarılmasına, kararın düzeltilmiş bu şekli ile İ.İ.K. 366 ve H.U.M.K.’nun 438. maddeleri uyarınca (ONANMASINA), mahkeme kararı düzeltilerek onandığından harç alınmasına yer olmadığına, 20.09.2011 gününde oybirliğiyle karar verildi.