Yargıtay 12. Hukuk Dairesi 2011/1172 Esas 2011/16115 Karar Sayılı İlamı

Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki taraflarca istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :
1-Alacaklının temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sair temyiz itirazları yerinde değil ise de;
Borçlu hakkında bonolara dayalı olarak yapılan kambiyo senetlerine mahsus haciz yoluyla takipte, borçlunun, senetlerin ödendiğini iddia ederek yaptığı itirazın mahkemece rerddedildiği, iş bu kararın Dairemizin 28.09.2010 tarihli ilamıyla bozulması üzerine mahkemece bozmaya uyularak borçlunun sunduğu belgenin alacaklı tarafından kabulü nedeniyle istemin kısmen kabulüne karar verilerek 25.03.2007 tarihli senet yönünden takibin devamına, diğerleri yönünden takibin iptaline karar verilmiştir.
İİK"nun 169-a/5. maddesine göre; itirazın kabulü kararı ile takip durur. Mahkemece anılan hüküm gereği takibin durdurulmasına karar verilmesi gerekirken, takibin iptali yönünde hüküm tesisi isabetsizdir.
2-Borçlunun temyiz itirazlarının incelenmesinde,
Sair temyiz itirazları yerinde değil ise de;
İİK.nun 169/a-6.maddesinde; borçlunun itirazının icra mahkemesince esasa ilişkin nedenlerle kabulü halinde kötü niyeti veya ağır kusuru bulunan alacaklının, takip konusu alacağın %20’sinden aşağı olmamak üzere tazminata mahkum edileceği düzenlenmiştir. Somut olayda, takibe konu bonoların lehtarı olan takip alacaklısı tarafından keşideci sıfatıyla muteriz borçlu takip edildiğine ve yukarıda açıklandığı üzere mahkemece istemin kısmen kabulüne karar verildiğine göre takip yapan alacaklının en azından ağır kusurlu olduğunun kabulü gerekir.
O halde, mahkemece borca itiraz üzerine kabul edilen asıl alacak miktarı üzerinden borçlu yararına tazminata hükmedilmesi gerekirken yazılı gerekçe ile tazminat isteminin reddi doğru görülmemiştir.  
SONUÇ  : Tarafların  temyiz itirazlarının kısmen kabulü ile mahkeme kararının yukarıda (1) ve (2) nolu bentlerde yazılı nedenlerle İİK 366 ve HUMK’nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), 20/09/2011 gününde oybirliğiyle karar verildi.