Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2016/3772 Esas 2018/194 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK"nın 85/1, 62, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın, kusur durumuna ve cezanın fazla olduğuna ilişkin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
5237 sayılı TCK"nın 50. maddesinin sanık hakkında uygulanıp uygulanmamasına karar verilirken, sanığın kişiliği, sosyal ve ekonomik durumu, suçun işlenmesindeki özellikler nazara alınarak, dosyaya yansıyan bilgi ve kanıtlar isabetle değerlendirilip, denetime olanak verecek ve somut gerekçeler de gösterilmek suretiyle takdir hakkının kullanılmasının gerektiği, dosya içeriğine göre; sabıkası bulunmayan ve dosyaya yansıyan olumsuz davranışlarının bulunmaması ve iyi hali nedeniyle cezasında TCK"nın 62. maddesi gereğince indirim yapılan, hakkında şikayet bulunmayan sanık hakkında “sosyal ve ekonomik durumu göz önüne alınarak sanık hakkında TCK"nın 50. maddesi hükmünün uygulanmasına takdiren yer olmadığına” şeklindeki yetersiz gerekçe ile, TCK"nın 50/4. maddesi delaletiyle TCK"nın 50/1-a. maddesinde belirtilen paraya çevirme hükümlerinin uygulanmamasına karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca hükmün isteme uygun olarak BOZULMASINA, 09/01/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.