6136 sayılı Yasaya aykırılık - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2013/19935 Esas 2014/4561 Karar Sayılı İlamı

8. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/19935
Karar No: 2014/4561
Karar Tarihi: 26.02.2014

6136 sayılı Yasaya aykırılık - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2013/19935 Esas 2014/4561 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, 6136 sayılı yasaya aykırılıktan suçlu bulduğu sanığa hükümlülük ve müsadere cezası verdi. Ancak, sanığın hak yoksunluğuna hükmedildiği bölümlerde yanlışlık yapıldığı belirtildi. Bu sebeple, yazılı şekilde hiçbir ayrım yapılmaksızın koşullu salıvermeye kadar hak yoksunluğuna hükmedilmesi ve mükerrirlere özgü infaz rejimi uygulanırken en ağırının tekerrüre esas alınmaması yasaya aykırı bulundu. Bunun düzeltilerek 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun (TCK) 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca cezanın tamamlanıncaya kadar sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkından, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverme tarihine kadar yoksun bırakılması, diğer haklardan ise TCK'nin 53. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendi uyarınca cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılması ve TCK'nin 58. maddesi gereği hükmolunan cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesi ancak tekerrüre esas alınan ilamda yer alan 6375.00 TL adli para cezasının esas alınarak yazılması gerektiği sonucuna varıldı. Kanun maddeleri: 6136 sayılı Yasaya Aykırılık, T

8. Ceza Dairesi 2013/19935 E. , 2014/4561 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 6136 sayılı Yasaya aykırılık
HÜKÜM : Hükümlülük ve müsadere

Gereği görüşülüp düşünüldü:

Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre sanığın, yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak:

1- TCK.nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, 1. fıkranın (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkı ile vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverilmeye, altsoyu dışında kalanlarla ilgili hak ve yetkilerden ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde hiçbir ayrım yapılmaksızın koşullu salıvermeye kadar hak yoksunluğuna hükmolunması,

2- Sanık hakkında TCK.nun 58. maddesi gereği hükmolunan cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilirken en ağırının tekerrüre esas alınması gerektiği gözetilmeden,...Asliye Ceza Mahkemesinin 2005/291 esas, 2005/414 karar sayılı mahkumiyetinin tekerürre esas alınması,

Yasaya aykırı ise de, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususların, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükümden 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölüm çıkarılarak yerine "TCK.nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 1. fıkranın (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkından, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverme tarihine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan ise 2. fıkra gereğince cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına" yazılması; ayrıca hükümden 5237 sayılı TCK.nun 58/6. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümler çıkarılarak yerine "... Asliye Ceza Mahkemesinin 2005/335 esas ve 2006/311 karar sayılı ilamında TCK.nun 204/1. madde ve fıkrasından 1 yıl 8 ay hapis cezasına ilişkin mahkumiyeti bulunduğundan, hakkında hapis cezasının infazı yönünden TCK.nun 58. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına, ancak 5275 sayılı Yasanın 108. maddesinin uygulanması yönünden kazanılmış hakkı gözetilerek tekerrür nedeniyle koşullu salıverilme süresine eklenecek miktar açısından, mahkemece tekerrüre esas alınan ilamda yer alan 6375.00 TL adli para cezasının esas alınmasına" yazılmak suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun olan hükmün (DÜZELTİLEREK ONANMASINA), 26.02.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.