Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2016/4493 Esas 2017/3877 Karar Sayılı İlamı

11. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/4493
Karar No: 2017/3877
Karar Tarihi: 19.06.2017

Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2016/4493 Esas 2017/3877 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Tüketici hakem heyeti kararının iptali istemiyle açılan davada, uyuşmazlık konusu olan kredi sözleşmesinin ticari/zirai kredi sözleşmesi olması nedeniyle, tüketici ilçe hakem heyetinin görevli olmadığı gerekçesiyle hakem heyeti kararının kısmen iptaline karar verilmiştir. 105 TL'lik istem yönünden talebin reddine karar verilen davanın kesin nitelikte olduğu belirtilmiştir. 6502 sayılı Tüketicinin Korunması Hakkında Kanun'un 70/5 maddesi gereği tüketici mahkemesinin vereceği kararın kesin olduğu ifade edilmiştir. Mahkeme hükmünün kesin olması nedeniyle davacı vekilinin temyiz isteminin reddine karar verilmiştir. Ayrıca, 6502 sayılı Kanun'un 70/5 maddesi de ayrıntılı bir şekilde açıklanmıştır.

11. Hukuk Dairesi 2016/4493 E. , 2017/3877 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :TÜKETİCİ MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki davadan dolayı ... 1. Tüketici Mahkemesi’nce verilen 05/11/2015 gün ve 2015/152-2015/3837 sayılı hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
Dava tarihinde yürürlükte bulunan 6502 sayılı Tüketicinin Korunması Hakkında Kanun"un 70/5 maddesinde Tüketici Hakem Heyeti kararlarına karşı yapılan itiraz üzerine tüketici mahkemesinin vereceği kararın kesin olduğu düzenlenmiştir.
Somut uyuşmazlıkta, Tüketici Sorunları Hakem Heyeti Başkanlığı kararının iptali istemi ile ... 1. Tüketici Mahkemesi"nde dava açılmış olup, mahkemece, uyuşmazlık konusu kredi sözleşmesinin ticari/zirai kredi sözleşmesi olması nedeniyle 850 TL"lik istem yönünden tüketici ilçe hakem heyetinin görevli olmadığı gerekçesiyle hakem heyeti kararının kısmen iptaline, 105 TL"lik istem yönünden talebin reddine karar verilmiştir. Karar, açıklanan yasa hükmüne göre kesin niteliktedir.
Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01/06/1990 gün, 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay tarafından da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden, davacı vekilinin temyiz isteminin mahkeme hükmünün kesin olması nedeniyle reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin REDDİNE, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz edene iadesine, 19/06/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.