MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I-Sanık ... hakkında kurulan hükümlere yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Sanık hakkında kurulan 16.11.2011 tarih ve 2011/417-506 E.-K. sayılı hükmün temyiz edilmemesi nedeniyle kesinleştiği, diğer sanıklar ... ve ... hakkında kurulan hükme yönelik bozmanın sanık ..."a da sirayeti nedeniyle kurulan 20.01.2015 tarih, 2014/306 Esas ve 2015/31 Karar sayılı hükme yönelik sanık ..."un temyiz hakkı bulunmadığından CMUK"un 317. maddesi uyarınca temyiz isteminin tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
II-Sanıklar ... ve ... hakkında kurulan hükümlere yönelik temyiz istemlerinin incelenmesine gelince;
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün, 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak anılan maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
1-Başka suçtan farklı yargı çevresindeki cezaevinde hükümlü olduğu anlaşılan sanık ..."e duruşmadan vareste tutulma hakkının hatırlatılmadığı ve vareste tutulma talebi de bulunmadığı halde hükmün açıklandığı 20.01.2015 tarihli son oturumda hazır bulundurulmadan hükümlülüğüne karar verilmesi suretiyle 5271 sayılı CMK"nın 196. maddesine aykırı davranılarak savunma hakkının kısıtlanması,
2-Kabule göre de;
a-Mahkemenin 16.11.2011 tarihli ilk hükmü sadece sanıklar müdafii tarafından temyiz edildiği halde 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK"un 326/son maddesi uyarınca sonuç ceza bakımından sanıkların kazanılmış hakları gözetilmeksizin, yazılı şekilde uygulama yapılması,
b-5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK’un 326/son, yine 5271 sayılı CMK"nın 307/son maddelerinde yer alan “hüküm yalnız sanık tarafından veya onun lehine Cumhuriyet savcısı veya 262 inci maddede gösterilen kimseler tarafından temyiz edilmişse, yeniden verilen hüküm, önceki hükümle belirlenmiş olan cezadan daha ağır olamaz” şeklindeki düzenlemeye göre, her ne kadar sanık aleyhine değiştirme yasağı sonuç ceza miktarı yönünden olsa da, bu kuralın uygulama yönünden bazı istisnalarının bulunduğu, örnek vermek gerekirse bozma öncesi yapılan yargılama sonucunda sanık hakkında verilen 2 yıl hapis cezasının ertelenmesine karar verilmiş ise, lehe bozma sonrası yapılan yargılama sonucunda sonuç cezanın örneğin 1 yıl 6 ay hapis cezası olarak hükmedilmesi halinde sanık lehine artık aleyhe değiştirme yasağı uyarınca erteleme hükümlerinin uygulanması gerektiği, bu itibarla; bozmanın sonuç ceza dışında kalan kısımlar yönünden de sanık aleyhine etkisizleştirilmemesi veya etkisinin azaltılmaması adına aleyhe değiştirme yasağının söz konusu olacağı, bu açıklamalar ışığında somut olaya baktığımızda; Mahkemenin bozmadan önceki 16.11.2011 tarihli kararının sadece sanıklar müdafii tarafından temyiz edilmiş olması nedeniyle aleyhe temyiz bulunmadığı ve sanıklar hakkında daha önce hırsızlık suçundan verilen cezada 5237 sayılı TCK’nın 143. maddesi gereğince “1/6” oranında artırım yapıldığı halde, bozma sonrası yapılan yargılama sonucunda, sanıkların kazanılmış hakları gözetilmeden önceki artırım oranının üzerinde bir oran olan “1/3” oranında artırım yapılarak, sanıklar hakkında fazla ceza tayini,
c-Konut dokunulmazlığının ihlali suçunun niteliği gereği giderilmesi gerekli somut (maddi) bir zarar bulunmadığı halde, “zarar giderilmediğinden” şeklindeki yasal ve yerinde olmayan gerekçe ile konut dokunulmazlığının ihlali suçuna yönelik olarak sanıklar hakkında 5237 sayılı TCK"nın 51 ve sanık ... hakkında ayrıca 5271 sayılı CMK"nın 231. maddelerinin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ... ve ... ile müdafiilerinin temyiz istemleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK"un 325. maddesi uyarınca bozmanın 16.11.2011 tarihli ilk hükmü süresinde temyiz etmeyen sanık ..."a SİRAYETİNE, 16.10.2018 gününde oy birliğiyle karar verildi.