Kasten öldürmeye teşebbüse azmettirme - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2020/787 Esas 2021/119 Karar Sayılı İlamı

1. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/787
Karar No: 2021/119
Karar Tarihi: 13.01.2021

Kasten öldürmeye teşebbüse azmettirme - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2020/787 Esas 2021/119 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, kasten öldürmeye teşebbüse azmettirme suçundan sanık hakkında 10 yıl hapis cezası verdi. Ancak, takdiri indirim maddesinin uygulanmaması ve lehe yasa değerlendirmesi yapılması gerektiği gözetilmediği için hüküm bozuldu. Kararda, 765 sayılı TCK'nin 448, 62, 64/2, 81, 31 ve 33. maddeleri ile 5237 sayılı TCK'nin 38, 81, 35 ve 53. maddelerinin somut olaya uygulanarak karşılaştırılması gerektiği belirtildi. Ayrıca, uyarlama yargılaması yapılan mahkumiyet hükmünün gerekçesinde suç oluşturduğu kabul edilen eylemlerin gösterilmesi ve nitelendirilmesinin yapılması gerektiği vurgulandı. Lehe yasa değerlendirmesi yapılıp uygulanması durumunda, 5237 sayılı TCK'nin tekerrüre ilişkin 58. maddesinin uygulanamayacağına da dikkat çekildi. Kararda geçen kanun maddeleri: TCK 38, 53, 58, 62, 81; 765 sayılı TCK 31, 33, 35, 62, 64/2, 81, 448; 5271 sayılı Yargılama Yasası'nın 230, 34 ve Anayasa'nın 141. maddeleri.

1. Ceza Dairesi 2020/787 E. , 2021/119 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüse azmettirme
HÜKÜM : TCK"nin 38, 81, 35, 62, 53, 58. maddeleri uyarınca 10 yıl hapis cezası.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 18/09/2007 tarihli ve 2007/1-214-181 sayılı kararında belirtildiği üzere infaza ilişkin lehe oluşan hataların kazanılmış hakka konu olmayacağı gözetilerek yapılan incelemede;
1) Hükümlü ... hakkında kesinleşen hükümde takdiri indirim maddesinin uygulanmaması karşısında, 765 sayılı TCK"nin 448, 62, 64/2, 81, 31 ve 33. maddelerinin ve 5237 sayılı TCK"nin 38. maddesi delaletiyle 81, 35 ve 53. maddelerinin somut olaya uygulanarak karşılaştırılması suretiyle lehe yasanın belirlenmesi gerektiği gözetilmeden yanılgılı değerlendirmeyle yazılı şekilde hüküm kurulması,
2)Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 03/06/2008 tarih 2008/1-89-158 sayılı kararında açıklandığı üzere uyarlama yargılaması sonucu kurulacak mahkumiyet hükmünün gerekçesinde, 5271 sayılı Yargılama Yasasının 230. maddesine uygun olarak, suç oluşturduğu kabul edilen eylemlerin gösterilmesi ve bunun nitelendirilmesinin yapılması gerektiği gözetilmeksizin, Anayasanın 141, 5271 sayılı CMK"nin 34 ve 230 maddelerine aykırı olarak hükmün gerekçesiz bırakılması,
3)01.06.2005"den önce işlenmiş olan suçlarla ilgili olarak lehe yasa değerlendirmesi yapılıp, 5237 sayılı TCK"nin lehe kabul edilip uygulandığı durumlarda, 5237 sayılı TCK"nin 7/3. maddesi uyarınca, aynı Kanunun tekerrüre ilişkin 58. maddesinin uygulanamayacağının gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş olup, hükümlü müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden 09.04.2019 tarihli hükmün tebliğnamedeki düşünceye uygun olarak BOZULMASINA, 13/01/2021 tarihinde oy birliği ile karar verildi.