Parada sahtecilik - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2013/3234 Esas 2014/4552 Karar Sayılı İlamı

8. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/3234
Karar No: 2014/4552
Karar Tarihi: 26.02.2014

Parada sahtecilik - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2013/3234 Esas 2014/4552 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanıkların parada sahtecilik suçundan yargılandığı davada, sanık müdafinin temyiz istemlerinin reddine karar verildi. Ancak, sanıkların ceza hükümlerine ilişkin temyiz itirazları reddedilmediği ve koşullu salıverme ve hak kayıpları gibi konularda hüküm verilirken kanun maddelerinin yeterince gözetilmediği belirtildi. Bu nedenle, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesine ilişkin hükümler düzeltilerek onanması kararı verildi. Kanun maddelerine göre, sanıkların kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkından, vesayet ve kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverme tarihine kadar, diğer haklardan ise hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmaları gerektiği belirtildi. Kanun maddeleri: 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi.

8. Ceza Dairesi 2013/3234 E. , 2014/4552 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Parada sahtecilik
HÜKÜM : Hükümlülük ve müsadere

Gereği görüşülüp düşünüldü:

I- Sanık ... hakkında kurulan hükme yönelik temyiz incelemesinde;

17.05.2012 tarihinde yüze karşı tefhim olunan hükmü, CMUK.nun 310. maddesinde belirtilen bir haftalık yasal süreden sonra 06.06.2012 günü temyiz eden sanık müdafiinin vaki temyiz istemlerinin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken CMUK.nun 317. maddesi gereğince oybirliğiyle (REDDİNE),

II- Sanıklar ..., ... ve ... hakkında kurulan hükümlere yönelik temyiz incelemesine gelince;

Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre sanıklar ... ve ... müdafii ile sanık ..."ın, suçun unsurlarına ve nitelendirilmesine, cezanın miktarına, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilmesi gerektiğine yönelik yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak:

5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, 1. fıkranın (c) bendinde yazılı sanıkların kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkından, vesayet ve kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverme tarihine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan ise 2. fıkra gereğince cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmalarına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde hüküm kurulması,

Yasaya aykırı ise de, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükümlerden 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin uygulamasına ilişkin kısmın çıkartılarak yerine ""sanığın, 5237 sayılı TCK.nun 53/1-3 madde ve fıkraları uyarınca, (c) bendinde sayılan kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkı, vesayet ve kayyımlığa ait haklardan koşullu salıverilmeye kadar, madde ve bendlerde sayılan diğer haklardan ise hükmolunan hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına"" yazılmak suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun olan hükümlerin (DÜZELTİLEREK ONANMASINA), 26.02.2014 tarihinde oybirliği ile karar verildi.