MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi(Tüketici Mahkemesi Sıfatıyla)

Taraflar arasındaki tüketiciyi koruma kanunundan kaynaklanan davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabul kısmen reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü.

KARAR
Davacı; davalı bankadan konut kredisi kullandığını, bankanın kendisinden yapılandırma ve dosya masrafı adı altında toplam 7.467,00 TL fazla para tahsil ettiğini belirterek yapılan bu kesintinin kesinti tarihinden itibaren ticari faiziyle davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı; davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalı tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalının aşağıdaki bendin dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerekir
2-Davacı eldeki dava ile, kendisinden haksız yere tahsil edilen toplam 7.467.0 TL"nin ödeme tarihlerinden itibaren işleyecek ticari faizi ile birlikte davalıdan tahsilini istemiştir. Dava açıldığı tarihte yürürlükte bulunan 6098 sayılı T.B.K.’nun 117. maddesi hükmü uyarınca muaccel bir borcun borçlusu, alacaklının ihtarı ile mütemerrit olur. Dava konusu olayda davacının, davalıyı, dava tarihinden evvel temerrüde düşüren ihtarı söz konusu olmadığı halde, mahkemece tahsil tarihinden itibaren faize hükmedilmiştir. Öyle olunca, Mahkemece kısmen kabul ile hükmedilen meblağ 7.051,00 TL’nin dava tarihten itibaren ticari faiz yürütülmesi gerekirken önceki dönem faizine hükmedilmiş olması usul ve yasaya aykırı 2017/937-1583
olup bozma nedenidir. Ne var ki yapılan bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden kararın düzeltilerek onanması usulün 438/7 maddesi gereğidir.
SONUÇ: Birinci bentte açıklanan nedenle davalının diğer temyiz itirazlarının reddine, ikinci bentte açıklanan nedenle temyiz olunan hükmün karar bölümünün Birinci fıkrasının tümden hükümden çıkartılarak yerine " 7.051 TL’nin dava tarihinden itibaren işleyecek ticari faizi ile birlikte davalıdan tahsiliyle davacıya verilmesine, fazlaya ilişkin istemin reddine” rakam ve cümlelerinin yazılmasına, kararın düzeltilmiş bu şekli ile ONANMASINA, peşin alınan harcın istek halinde iadesine, 22.01.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.