Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2016/18381 Esas 2019/1396 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Tüketici Mahkemesi

Taraflar arasındaki tespit davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davacı avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü.
K A R A R
Davacı; davalı şirketten 10.10.2013 tarihli sözleşme ile mobilya satın aldığını, sağlık durumu nedeniyle ödemelerde aksamalar yaşandığını, bunun üzerine davalı tarafından aleyhine ilamsız icra takibi başlatıldığını, takibin kesinleştiğini, kesinleşen icra takibinde davalı şirketin sözleşmeye dayanarak aylık %10 oranında temerrüt faizi talep ettiğini, davalının tek taraflı matbu evrakla kendisinin bilgisizliğinden yararlanarak dava konusu sözleşmeyi imzalattığını, sözleşmede yer alan temerrüt faizine ilişkin maddenin haksız şart niteliği taşıdığını ileri sürerek, davalı şirketin talep ettiği faiz oranının yasal faiz oranı olarak tespitine karar verilmesini istemiştir.
Davalı, davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece, davanın reddine karar verilmiş; hüküm, davacı tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı, davalı ile mobilya satımına ilişkin imzalanan satış sözleşmesinin 8. maddesinde düzenlenen aylık %10 oranındaki temerrüt faizinin haksız şart niteliği taşıdığı gerekçesiyle, davalı tarafından talep edilen faiz oranının yasal faiz oranı olarak tespitine karar verilmesi talebiyle eldeki davayı açmıştır. 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu (TBK)’nun 88. maddesindeki “Faiz ödeme borcunda uygulanacak yıllık faiz oranı, sözleşmede kararlaştırılmamışsa faiz borcunun doğduğu tarihte yürürlükte olan mevzuat hükümlerine göre belirlenir. Sözleşme ile kararlaştırılacak yıllık faiz oranı, birinci fıkra uyarınca belirlenen yıllık faiz oranının yüzde elli fazlasını aşamaz ” hükmünü içermesinin yanı sıra, temerrüt faizine ilişkin 120. maddesinde de aynen; “Uygulanacak yıllık temerrüt faizi oranı, sözleşmede kararlaştırılmamışsa, faiz borcunun doğduğu tarihte yürürlükte olan mevzuat hükümlerine göre belirlenir. Sözleşme ile kararlaştırılacak yıllık temerrüt faizi oranı, birinci fıkra uyarınca belirlenen yıllık faiz oranının yüzde yüz fazlasını aşamaz. Akdî faiz oranı kararlaştırılmakla birlikte sözleşmede temerrüt faizi kararlaştırılmamışsa ve yıllık akdî faiz oranı da birinci fıkrada belirtilen faiz oranından fazla ise, temerrüt faizi oranı hakkında akdî faiz oranı geçerli olur.” düzenlemesine yer verilmiştir. Mahkemece, 6098 sayılı TBK"nın 88 ve 120. maddeleri dikkate alınarak işleyecek faiz oranının tespiti gerekirken, açıklanan bu hususlar gözetilmeksizin davanın reddine karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup, bozmayı gerektirir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz olunan kararın temyiz eden davacı yararına BOZULMASINA, HUMK’nun 440/I maddesi uyarınca tebliğden itibaren 15 gün içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 07/02/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.