MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Cinsel taciz (mağdureler ... ile ..."e yönelik), hakaret ve kasten yaralama (mağdure ..."a yönelik), neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama (mağdur ..."e yönelik)
HÜKÜM : Cinsel saldırı (mağdure sayısınca), kasten yaralama, hakaret ve neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama suçlarından mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Sanık hakkında mağdure ...’a yönelik hakaret ve kasten yaralama suçlarından kurulan hükümlerin incelenmesinde;
14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanunun 26. maddesiyle 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 2. madde ile hapis cezasından çevrilenler hariç sonuç olarak hükmedilen 3.000 TL"ye kadar (3.000 TL dahil) adli para cezaları kesin nitelikte olup sanık hakkında kasten yaralama ve hakaret suçlarından doğrudan verilen 2.000"er TL para cezalarının miktar itibarıyla kesin olmasından dolayı temyizi mümkün bulunmadığından, sanık müdafisinin anılan hükümlere yönelik temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi gereğince REDDİNE,
Sanık hakkında, mağdur ...’e yönelik neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
Hükümden sonra 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesi ile ilgili olarak 24.11.2015 tarihli, 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı ilamıyla verilen iptal kararının infaz aşamasında nazara alınması mümkün görülmüştür.
Muhakeme safahatını yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, iddia ve savunma ile tüm delillerin eksiksiz olarak kararda gösterildiği, hükmedilen cezanın nevi ve miktarı itibarıyla kanuni sınırlar içinde tayin edildiği anlaşıldığından, sanık müdafisinin yerinde görülmeyen temyiz talebinin reddiyle hükmün ONANMASINA,
Sanık hakkında, mağdureler ... ile ..."e yönelik cinsel saldırı suçundan (mağdure sayısınca) kurulan hükümlerin temyiz incelemesine gelince;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ile kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
5237 sayılı TCK"nın 102/1. maddesinde düzenlenen cinsel saldırı suçunun soruşturma ile kovuşturmasının şikayete tabi olması ve mağdure ..."un duruşmada şikayetçi olarak davaya katılmasının ardından mahkemece kurulan hükmün sanık müdafisince temyiz edilmesinden sonra verdiği 10.09.2014 günlü dilekçe ile mevcut şikayetinden vazgeçtiğini beyan etmesi karşısında, sanığa şikayetten vazgeçmeyi kabul edip etmediği sorularak sonucuna göre hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Sanığın olay günü on sekiz yaşından küçük olan mağdure ...’e yönelik eyleminin 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunla değişik 5237 sayılı TCK"nın 103/1-c.2. maddesinde düzenlenen sarkıntılık suretiyle çocuğun cinsel istismarı suçunu oluşturduğu gözetilerek hüküm kurulması gerekirken, suç vasfının tayininde yanılgıya düşülerek cinsel saldırı suçundan mahkumiyet kararı verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, mağdure ..."e yönelik atılı suçtan kurulan hüküm açısından sonuç ceza miktarı itibarıyla kazanılmış hakkı saklı kalmak kaydıyla hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK’nın 321 ve 326. maddeleri maddeleri uyarınca BOZULMASINA,10.02.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.