Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2016/4394 Esas 2018/172 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/4, 62/1, 51/1. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Mahkemece yapılan değerlendirmede sanık hakkında katılanların zararının giderilmemesi nedeniyle CMK"nın 231/5. maddesi uyarınca hükmün açıklamasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verildiği, sanık müdafiince sunulan temyiz dilekçesinde her ne kadar katılanların davaya konu olaydan kaynaklanan bir kısım zararlarının giderildiği belirtilmişse de maddi tazminat taleplerine ilişkin katılanlarca hukuk mahkemesinde açılmış olan davanın henüz sonuçlanmamış olduğunun da ayrıca belirtildiği, bu şekilde karar tarihi itibariyle katılanların suç dolayısıyla oluşan maddi zararlarının karşılanmamış olduğu anlaşılmakla, tebliğnamede katılanların suç dolayısıyla maddi bir taleplerinin olmadığı ve sanığın bir daha suç işleyip işlemeyeceğine ilişkin subjektif koşulun değerlendirilmesini takiben hükmün açıklanmasının geri bırakılıp bırakılmayacağına karar verilmesi gerektiği yönündeki bozma öneren görüşe iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin kusur durumuna ve hükmün açıklanmasının geri bırakılması gerektiğine ilişkin temyiz itirazının reddi ile hükmün isteme aykırı olarak ONANMASINA, 09/01/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.