MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

Davacı, sürekli iş göremezlik oranının % 11,30 olduğuunn tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme bozmaya uyarak ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davacı ve davalılardan Kurum vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.

K A R A R

1-Dosyadaki yazılara, kararın bozmaya uygun olmasına, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalılardan Kurum vekilinin tüm, davacı vekilinin ise aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki diğer temyiz itirazlarının reddine,
2-Dava, davacının sürekli işgöremezlik oranının % 11,30 olduğunun tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, davacının Gr21 IX (13Bba ----------4) A % 8 (yüzdesekiz), E cetveline göre % 7.0 (yüzdeyedinoktasıfır) oranında meslekte kazanma gücünü kaybettiğinin tespitine karar verilmiştir.
HMK’nın 323. maddesi uyarınca yargılama giderleri; celse, karar ve ilam harçları, dava nedeniyle yapılan tebliğ ve posta giderleri, dosya ve sair evrak giderleri, geçici hukuki koruma tedbirleri ve protesto, ihbar, ihtarname ve vekâletname düzenlenmesine ilişkin giderler, keşif giderleri, tanık ile bilirkişiye ödenen ücret ve giderler, resmî dairelerden alınan belgeler için ödenen harç, vergi, ücret ve sair giderler, vekil ile takip edilmeyen davalarda tarafların hazır bulundukları günlere ait gündelik, seyahat ve konaklama giderlerine karşılık hâkimin takdir edeceği miktar; vekili bulunduğu hâlde mahkemece bizzat dinlenmek, isticvap olunmak veya yemin etmek üzere çağrılan taraf için takdir edilecek gündelik, yol ve konaklama giderleri, vekille takip edilen davalarda kanun gereğince takdir olunacak vekâlet ücreti ve yargılama sırasında yapılan diğer giderlerden oluşur. Yargılama giderlerinden sorumluluk da HMK’nın 326. maddesinde düzenlenmiştir. Buna göre; kanunda yazılı hâller dışında, yargılama giderlerinin, aleyhine hüküm verilen taraftan alınmasına karar verilir. Davada iki taraftan her biri kısmen haklı çıkarsa, mahkeme, yargılama giderlerini tarafların
haklılık oranına göre paylaştırır. Aleyhine hüküm verilenler birden fazla ise mahkeme yargılama giderlerini, bunlar arasında paylaştırabileceği gibi, müteselsilen sorumlu tutulmalarına da karar verebilir. HMK’nın 332. maddesi de; yargılama giderlerine, mahkemece resen hükmedileceği, yargılama gideri, tutarı, hangi tarafa ve hangi oranda yükletildiği ve dökümünün hüküm altında gösterileceği, hükümden sonraki yargılama giderlerini hangi tarafın ödeyeceği, miktarı ve dökümü ile bu giderlerin hangi tarafa yükletileceği, mahkemece ilamın altına yazılacağı belirtilmiştir.
Somut olayda, bozmadan sonra Adli Tıp Kurumundan alınan raporun ücreti olarak davacı tarafından 10.06.2014 tarih, 2951020379 sayılı fatura ile ödenen 762,00 TL ücretin yargılama giderlerine dahil edilmeden yargılama giderlerinin hesaplanması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
Ne var ki, bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapmayı gerektirmediğinden hüküm bozulmamalı, davacı tarafından ödenen 762,00 TL Adli Tıp Kurumu ücretini yargılama giderlerine dahil etmek ve yargılama giderlerini, davanın kısmen kabul, kısmen red olmasına göre taraflar arasında paylaştırmak suretiyle düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle hüküm fıkrasının “Davacı tarafça yapılan davetiye ve yazışma bedeli 66,50 TL yargılama giderinin davalılardan müştereken ve müteselsilen alınarak davacıya verilmesine.” şeklindeki 5. bendinin tamamen silinerek yerine “Davacı tarafça ödenen, davetiye ve yazışma bedeli 66,50 TL ile Adli Tıp Kurumu rapor ücreti 762,00 TL’den oluşan toplam 828,50 TL yargılama giderinden kısmen kabul, kısmen red oranına göre takdiren 414,25 TL’sinin davalılardan müştereken ve müteselsilen alınarak davacıya verilmesine, geri kalan kısmın davacı üzerinde bırakılmasına,” rakam, sözcük ve işaretlerinin yazılmasına ve hükmün bu DÜZELTİLMİŞ ŞEKLİ İLE ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının temyiz edenlerden ilgilisine yükletilmesine, 24.02.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.