Yargıtay 3. Hukuk Dairesi 2014/353 Esas 2014/1617 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :AİLE MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen eşya alacağı davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm taraf vekillerince temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Davacı dilekçesi ile; kendisine düğünde takılan altın ve paraların davalının ailesi tarafından muhafaza edileceği gerekçesi ile elinden alındığını iddia ederek, bunların aynen iadesi olmazsa bedeli olan toplam 51.459 TL"nin tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili cevap dilekçesi ile; davacının boşanma davasında da aynı taleplerde bulunduğunu, boşanma davasında verilen sürede harcı yatırmadığından bu taleplerinden vazgeçmiş sayılmaları gerektiğini, ayrıca davaya konu takıların bir kısmının düğün borçları için harcandığını, kalanların davacıda olduğunu savunarak, davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece; davanın kısmen kabulüne karar verilmiş, hüküm taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davalı vekilinin tüm, davacı vekilinin ise sair temyiz itirazları yerinde değildir.
Ancak; ziynet eşyası talebine ilişkin davalarda, kuyumcu bilirkişiye yaptırılacak inceleme, davacının talep ettiği eşyaların, dava tarihi itibari ile değerlerinin, niteliklerinde ve sayısında taraflar arasında ihtilaf var ise, bu konuda delil olarak dosyaya sunulmuş fotoğraf ve görüntülerden ziynet eşyalarının sayı ve niteliklerinin tespitine yönelik olmalıdır.
Somut olayda; kuyumcu bilirkişi tarafından hazırlanan ilk raporda ziynet eşyalarının CD ve resimler incelenerek 12.05.2008 tarihindeki değerleri belirlenmiş, iş bu rapora davacı vekili tarafından itiraz edilmesi üzerine bu kez ziynet
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 05.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.