MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ... 12. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 05/05/2015 tarih ve 2014/1126-2015/255 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin ...bank A.Ş. ... Şubesi"nden ihtiyaç kredisi kullandığını, bankanın kredi işlemleri sırasında müvekkilinden hiçbir gerekçesi olmadığı halde dosya masrafı vb. adı altında kesintiler yaptığını, ancak banka tarafından alınmış bu bedelin müzakeresinin müvekkili ile yapılmadığını, banka tarafından tek taraflı olarak ve banka menfaatlerini koruyan önceden hazırlanmış sözleşmelere tüketici olarak müvekkili tarafından etki edilemediğini, açıkça müvekkilim aleyhine olan ve kredi faizleri haricinde ayrıca külfete sokan, standart, matbu sözleşmeyi bankanın müvekkilinin önüne konularak imzalandığını, bu hususu Tüketici Kanununa aykırı olduğunu, haksız şart olduğunu iddia ederek dosya masrafı adı altında yapılan 3.000,00 TL"nin davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiş, ıslah dilekçesi ile talebini 4.282,00 TL"ye çıkarmıştır.
Davalı vekili, davacı yanın kredi sözleşmesine istinaden kullandırılacak kredi masraflarının kendisi tarafından ödeneceğinin kabul ve taahhüt edildiğini, bu nedenle davacının kredi masraflarının iadesi yönündeki talebinin haksız olduğunu, Bakanlar Kurulu Kararı ve Türkiye Merkez Bankası ilgili tebliğine göre ilgili kesintilerin ve oranlarının tebliğe uygun olarak Merkez Bankası"na müvekkil bankaca bildirildiğini, davacı tarafın tacir olduğunu ve davacıya kullandırılan kredinin ticari nitelikte olduğunu, müvekkili bankanın vermiş olduğu hizmet karşılığında ücret isteme hakkının bulunduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, davanın bankaca alınan masraf ve komisyonların iadesine ilişkin olduğu, tarafların tacir olduğu, aralarında düzenlenen Genel Kredi Sözleşmesi"nin ticari nitelikte olduğu, sözleşmenin 2.10.1. maddesinde bankanın belirlediği, belirleyeceği veya yetkili merciler tarafından saptanan veya ileride saptanacak olan oranları geçmemek üzere, her nevi komisyon, masraf, hesap işletim ücretini, fon ve BSMV, KKDF gibi yasal banka düzenlemelerine veya teamüllerine göre talep edilebilecek ücret, masraf, vergi ve sair her türlü gideri ve bunların gider vergilerini müşterinin bankaya derhal ödemekle yükümlü olduğunun düzenlendiği, alınan bilirkişi raporunda tespit edildiği üzere davacıya 2010-2014 yılları arasında kullandırılan 55 adet krediden toplam 4.281,13 TL komisyon alındığı, bu miktarın bankaca Merkez Bankası"na bildirildiği oranlar ile uyuştuğu, TTK"na göre tacir olan veya olmayan bir kimseye ticari işletmesi ile ilgili bir iş veya hizmet görmüş olan tacirin münasip bir ücret isteyebileceğinin düzenlendiği, tacir olan davalı bankanın ücret kesintilerinde haklı olduğu, masraf ve komisyonları TCMB"ye bildirilen oranlar üzerinden tahsil ettiği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 3,70 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 19.06.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.