MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi

DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacı müvekkilinin davalı şirkette 25.06.2012-21.10.2014 tarihleri arasında kesintisiz çalıştığını, davalı şirketçe haksız bir şekilde işine son verildiğini ileri sürerek kıdem tazminatı, yıllık izin ve fazla mesai ücreti alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, kıdem ve yıllık izin tazminatının belirsiz alacak olarak açılamayacağını, dava dilekçesinin dava açma şartlarını içermediğini, davanın haksız ve mesnetsiz açıldığını ileri sürerek davanın reddini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanılan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar süresi içerisinde davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, belgelere ve tüm dosya kapsamına göre; davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında davacının iş sözleşmesinin kıdem tazminatına hak kazanacak şekilde sona erip ermediği uyuşmazlık konusudur.
İşçinin emeğinin karşılığı olan ücret işçi için en önemli hak, işveren için en temel borçtur. 4857 sayılı İş Kanunu"nun 32/4. maddesinde ücretin en geç ayda bir ödeneceği kurala bağlanmıştır. Yine 4857 sayılı Kanunu"nda, 5953 sayılı Basın İş Kanunu"nun 14. maddesinde öngörüldüğü gibi ücretin peşin ödeneceği öngörülmemiştir. Buna göre, aksi bireysel ya da toplu iş sözleşmesinde kararlaştırılmadığı sürece işçinin ücreti bir ay çalışıldıktan sora ödenmelidir.
Ücreti ödenmeyen işçinin bu ücretini işverenden dava ya da icra takibi gibi kanuni yollardan talep etmesi mümkündür.
Ücreti ödenmeyen işçinin alacağı konusunda takibe geçmesi ya da ücreti ödeninceye kadar iş görme edimini yerine getirmekten kaçınması, iş ilişkisinin devamında bazı sorunlara yol açabilir.
Bu bakımdan, işverenle bir çekişme içine girmek istemeyen işçinin, haklı sebebe dayanarak iş sözleşmesini feshetme hakkı da tanınmıştır.
İşçinin ücretinin kanun veya sözleşme hükümlerine göre ödenmemesi işçiye bu imkanı verir. Ücretin hiç ya da bir kısmının ödenmemiş olması bu konuda önemsizdir.
Ücretin ödenmediğinden söz edebilmek için işçinin kanun ya da sözleşme ile belirlenen ücret ödenme döneminin gelmiş olması ve işçinin bu ücrete hak kazanmış olması gerekir.
4857 sayılı Kanun"un 24/II-e. bendinde sözü edilen ücret, geniş anlamda ücret olarak değerlendirilmelidir. İkramiye, primi, yakacak yardımı, giyecek yardımı, fazla mesai, hafta tatili, genel tatil gibi alacakların da ödenmemesi işçiye haklı fesih imkanı verir.
Somut olayda, davacı tarafından gerek dava dilekçesinde gerekse de 20.10.2014 tarihli fesih ihbarnamesinde, 2014 yılı Temmuz, Ağustos ve Eylül ayı dışındaki fazla çalışmalarının ya hiç ödenmemesi ya da eksik ödenmesi gerekçesiyle iş akdinin İş Kanununun 24/II-e bendi gereğince feshedildiği ifade edilmiştir. Mahkemece fazla mesai ücreti talebi yönünden yapılan değerlendirmede ise, davacının ücret bordrosunda tahakkuk eden aylar dışında fazla mesai yaptığı hususunun tanıklar ve yazılı deliller aracılığıyla ispat edilemediği gerekçesiyle fazla mesai alacağının reddine karar verilmiştir. Hal böyle olmakla birlikte, kıdem tazminatı bakımından yapılan değerlendirmede ise, davalının Sosyal Güvenlik Kurumuna iş sözleşmesinin sona erme nedenini işçi tarafından haklı nedenle fesih anlamına gelen kod: 25 bildirmesinin davacı tarafça yapılan haklı nedenle feshin işverence kabul edilmesi anlamına geldiği gerekçesiyle kıdem tazminatı alacağının kabulüne karar verilmiştir. Fazla mesai alacağı yönünden davacı temyizi de bulunmadığından -aksine davacı tarafından yerel mahkeme kararının onanması talep edildiğinden-fazla mesai alacağının reddine ilişkin kısmın davalı bakımından kesinleştiği hususu da gözönünde bulundurulduğunda, davacı tarafından haklı nedenle yapıldığı iddia edilen feshin gerekçesi olarak gösterilen fazla mesai alacağının somut olayda bulunmamasına rağmen, mahkemece işten ayrılış kodunun Kuruma sehven 25 olarak bildirilmiş olması nedeniyle iş akdinin feshinin haklı nedene dayandığının kabulü hatalıdır. Dolayısıyla feshin haklı nedene dayalı olmadığı anlaşılmakla kıdem tazminatının reddine karar verilmesi gerekirken kabulüne karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 26.06.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.